اینکه مدینه را محاصره کنند، به نظر شما چه بکنیم بهتر است؟ ما در داخل مدینه بمانیم، در حصار با آنها بجنگیم، یا لشکر بیرون بزنیم در صحرا با آنها روبرو شویم؟ بیشترِ پیرمردها و تجربهدارها که مجموعاً به اوضاع و احوال آگاه بودند نظرشان این بود که اگر ما در مدینه بمانیم موفقتر هستیم، اینها میآیند نمیتوانند فتح کنند، مدتی میمانند، بعد اوضاع برایشان سخت خواهد شد، خودشان برمیگردند. پیغمبر اکرم هم همین نظر را اصلح میدانستند. جوانها که به آنها برمیخورد، گفتند: ما اینجا در مدینه محصور باشیم آنها بیایند ما را در محاصره قرار دهند؟! خیر، بیرون میرویم. اکثریت هم با اینها بود. رسول اکرم فرمود: بسیار خوب، حالا که این جور است پس بیرون میرویم. یک وقت دیدند پیغمبر اکرم مسلح و سلاحپوشیده بیرون آمد، علامت اینکه لشکر حرکت کند. تازه جوانها به فکر افتادند، با خود گفتند پیغمبر نظر خودش این بود که بماند، نکند ما برخلاف نظر پیغمبر حرفی زدیم! آمدند گفتند: یا رسولَ اللَّه! اگر شما نظرتان این است که بمانید، ما تمرد و مخالفت نمیکنیم. چون خود شما از ما نظر خواستید ما نظرمان را گفتیم، بنابراین الآن هم اگر شما مایل هستید که بمانیم ما میمانیم. فرمود:

نه، پیغمبری پس از آنکه اسلحه پوشید دیگر سلاح را از تن خودش بیرون نمیآورد.

حالا که گفتیم بیرون میرویم، دیگر بیرون میرویم.

بعضی از منافقین خیال میکردند پیغمبر اگر بخواهد خیلی باشخصیت باشد باید به حرف اشخاص گوش نکند؛ یک کسی که میخواهد حرفی بزند، بگوید برو گمشو، نمیخواهد حرف بزنی. چون میدیدند به حرف همه گوش میکند، میگفتند این چه جور