میدهیم از خدا اجر باید بخواهیم ولی اگر کاری را برای مردم انجام میدهیم، برای ترس انجام میدهیم، برای مصلحتاندیشیهای دنیایی خودمان انجام میدهیم آنوقت توقع داریم که این عمل در نزد خدا قبول بشود؟! به ما بگویند این عملت نزد خدا رسید؟! من برای خدا عمل نکردم که عمل من برود پیش خدا.

فرض کنید کسی میآید مدرسهای یا بیمارستانی میسازد، هدفش چیست؟

مثلًا زمینهای زیادی میخرد، بعد میخواهد قیمت این زمینها بالا برود، برای اینکه قیمت این زمینها بالا برود باید کاری کرد که مردم رغبت کنند به اینجا بیایند. یک مقدارش را اختصاص میدهد به یک مدرسه، یک مقدارش را اختصاص میدهد به یک بیمارستان، یک مقدارش را اختصاص میدهد به یک مسجد، چون هرکسی که میآید در یک محل جدیدی زمین بخرد و خانه بسازد فکر میکند من اگر بیایم اینجا آیا مدرسهای خواهد بود که بچهام آنجا مدرسه برود؟ آن مالک میگوید ما این زمین را اختصاص دادهایم به مدرسه، وقتی آمدید اینجا مدرسه ساخته میشود.

مسجد چطور؟ ما به محلی که میرویم از مسجد که نباید دور باشیم. میگوید ما این زمین را اختصاص دادهایم به مسجد که شما وقتی که بیایید اینجا مسجد هم دایر خواهد شد. بیمارستان چطور؟ ما در این محل فکر بیمارستان را هم کردهایم، احیاناً اگر اهل این محل مریض بشوند نخواهند به نقطههای دوردست بروند. آنوقت میتواند قیمت زمین را بالا ببرد. کار خیر هم کرده، مدرسه ساخته، مسجد ساخته، بیمارستان ساخته؛ اما این مدرسه را برای چه ساخته؟ آیا برای خدا ساخته تا این مدرسه در نزد خدا قبول بشود؟ این را ساخته برای اینکه قیمت