تفسیر سوره انفال (9)

اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم

وَ لَوْ تَری اذْ یتَوَفَّی الَّذینَ کفَرُوا الْمَلائِکةُ یضْرِبونَ وُجوهَهُمْ وَ ادْبارَهُمْ وَ ذوقوا عَذابَ الْحَریقِ. ذلِک بِما قَدَّمَتْ ایدیکمْ وَ انَّ اللَّهَ لَیسَ بِظَلّامٍ لِلْعَبیدِ.

کدَأْبِ الِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ کفَروا بِایاتِ اللَّهِ فَاخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنوبِهِمْ انَّ اللَّهَ قَوِی شَدیدُ الْعِقابِ. ذلِک بِانَّ اللَّهَ لَمْ یک مُغَیراً نِعْمَةً انْعَمَها عَلی قَوْمٍ حَتّی یغَیروا ما بِانْفُسِهِمْ وَ انَّ اللَّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ. کدَأْبِ الِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ کذَّبوا بِایاتِ رَبِّهِمْ فَاهْلَکناهُمْ بِذُنوبِهِمْ وَ اغْرَقْنا الَ فِرْعَوْنَ وَ کلٌّ کانوا ظالِمینَ [1].

آیه اوّلی که تلاوت شد، حالت بسیار ناهنجار و دردناکی را که کافران در حین قبض روح دارند بیان میکند. مکرر گفتهایم که روح کفر عبارت است از عناد ورزیدن در مقابل حقیقت. روایتی هست

[1]. انفال/ 50- 54.