ندانسته ماتریالیسم و مادیگری را در زیر پوشش قرآن تبلیغ میکنند [1]؛ زیرا با جمله بسم اللَّه الرحمن الرحیم و نام خدا آغاز میشود و همهاش خدا و پیامبر و قرآن است ولی وقتی به محتویات آن میرسیم میبینیم مادیگری، خودش را در زیر چهره قرآن مخفی کرده است.

یعنی همان مادیگری که چند سال قبل خیال میکرد میتواند در ایران با مذهب مبارزه کند و با شدت مبارزه خود را آغاز کرد و گفت خدا دروغ است، پیغمبر دروغ است، وحی دروغ است، ولی سخت در مقابل نیروی قوی مذهب شکست خورد، اینک که از آن روش مأیوس شده همان حرفها را با آب و رنگ اسلامی تحویل میدهد؛ یعنی خدا را به شکل دیگری انکار میکند و قیامت را به شکل دیگر. مثلًا هرجا صحبت از قیامت و آخرت میشود تعبیر به «نظام برتر» میکند؛ در مقابل، دنیا را به «نظام پستتر زندگی» معنی میکند؛ یعنی دنیا و آخرت در لسان قرآن چنین است که دنیا نظام ظالمانه طاغوتی است و هنگامی که نظام تغییر کرد میشود آخرت!

و البته کلِمَةُ حَقّ یرادُ بِهَا الْباطِلُ. شکی نیست که در دنیا نظام پست وجود دارد و باید با نظام پستتر جنگید و نظام برتر را به جای آن نشاند، و در تعبیرات قرآن هم آمده است، اما هیچ وقت مراد قرآن از «دنیا و آخرت» نظام برتر و پستتر نیست، بلکه دنیا و آخرت برای خودش مطلبی است و نظام پستتر و بدتر مطلب دیگر.

ملاحظه میکنید که نمیگویند آخرت دروغ است؛ جاودانگی انسان در عالم آخرت را تکذیب نمیکنند بلکه جاودانگی را اینچنین توجیه میکنند؛ و این همان حرف معروف مادیین است که تکامل را توجیه

[1]. [اشاره به کتابی است که توسط یکی از سران گروه فرقان نوشته شده بود.]