الْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمینَاولین درجه ربوبیت:تسلط بر نفس

اوّلین درجه ربوبیت و خداوندگاری که در نتیجه عبودیت پیدا میشود این است که انسان ربّ و مالک نفس خودش میشود، تسلط بر نفس خودش پیدا میکند. یکی از بیچارگیهای ما که کاملًا احساس میکنیم این است: زمام نفس خودمان دراختیار ما نیست، اختیار خودمان را نداریم؛ اختیار زبان خودمان را نداریم، اختیار شهوات خودمان را نداریم، اختیار شکم خودمان را نداریم، اختیار دامن خودمان را نداریم، اختیار چشم خودمان را نداریم، اختیار گوش خودمان را نداریم، اختیار دست خودمان را نداریم، اختیار پای خودمان را نداریم؛ و این نهایت بدبختی است. ما میرویم در این خیابانها ولی این چشم دراختیار ما نیست، ما در اختیار این چشم هستیم؛ یعنی این ما هستیم که این چشم دلش میخواهد چشم چرانی کند، دلش میخواهد به نوامیس مردم نظر شهوت بکند، دل ما هم تابع این چشم است. گفت:

ما مالک زبان خودمان نیستیم، اختیار زبان خودمان را نداریم. وقتی که گرم میشویم به حرف زدن، به اصطلاح چانهمان گرم میشود، نمیفهمیم که چه میگوییم. مجلس گُل انداخته، حالا که مجلس گل انداخته است نه راز خودمان را میتوانیم نگه داریم نه راز مردم را؛ نمیتوانیم عیب پوش مردم باشیم، نمیتوانیم از مردم