نیت جدی بر هجرت و جهاد

اما تکلیف افراد در شرایط مختلف چیست، چون همه شرایط، شرایط جهاد نیست و همه شرایط، شرایط هجرت نیست. پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله تکلیف اشخاص را معین کرده است، فرموده است تکلیف یک نفر مسلمان این است که در نیت جدی و قصد واقعی او همیشه چنین چیزی باشد که اگر وظیفهای ایجاب کرد هجرت کند، اگر وظیفهای ایجاب کرد جهاد کند:مَنْ لَمْ یغْزُ وَ لَمْ یحَدِّثْ نَفْسَهُ بِغَزْوٍ ماتَ عَلی شُعْبَةٍ مِنَ النِّفاقِ آن کس که جنگ نکرده یا فکر جنگ را در مغز خود نپرورانده است، وقتی بمیرد در شعبهای از نفاق مرده است. افرادی که نیتشان چنین نیتی است که اگر وظیفه ایجاب کرد هجرت و جهاد کنند، ممکن است به پایه مهاجرین و مجاهدین واقعی برسند. قرآن میفرماید:لا یسْتَوِی الْقاعِدونَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ غَیرُ اولِی الضَّرَرِ وَ الُمجاهِدونَ فی سَبیل اللَّهِ بِامْوالِهِمْ وَ انْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الُمجاهِدینَ بِامْوالِهِمْ وَ انْفُسِهِمْ عَلَی الْقاعِدینَ دَرَجَةً وَ کلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنی وَ فَضَّلَ اللَّهُ الُمجاهِدینَ عَلَی الْقاعِدینَ اجْراً عَظیماً [1] مسلمانان، آنها که در راه خدا مجاهدند به مال و جانشان، و خانه نشینانی [2] که فقط به دلیل اینکه مَن به الکفایة وجود دارد در خانه نشستهاند، هرگز با یکدیگر برابر نیستند. قرآن، خانه نشینانی را

[1] نساء/ 95.

[2] خانه نشینان متخلّف را نمیگوید. آنها اصلًا به حساب نمیآیند.