اعتباریات و علوم غیر حقیقیه یا اندیشه‌های پنداری‌

حافظ گوید:

فردوسی گوید:

ناچار از این شعرهای بزمی و رزمی تاکنون هزارها شنیده‌اید که شعرا یک موضوع بزمی را از گل و سبزه و بهار و می و مطرب و معشوقه یا یک موضوع رزمی را از مردان سلحشور و دلاوران رزمجو و صحنه‌های جنگی با دست مشّاطه خیال آرایش داده و در حجله دل به کرسی مهر نشانیده یا در جلگه هولناک پنداری پیشتازی نموده‌اند.

و البته می‌دانیم که این سلیقه تنها به شعر و شعرا اختصاص ندارد، در نثر نیز قابل اجراست و همه مان کم و بیش همین سلیقه را با غریزه تخیل داشته و همه روزه در مفردات و مرکبات معانی با استعاره و تمثیل نمونه‌هایی از وی به وجود می‌آوریم.

و می‌دانیم که این کار بیهوده نبوده و در به کار بردن این سلیقه و پیمایش این راه، غرض و هدفی داریم و آن همانا تهییج احساسات درونی است که با عمل تشبیه و