نام کتاب : تفسیر و مفسران نویسنده : معرفت، محمدهادی جلد : 2 صفحه : 497
آیات- تا هر مجموعه، از وحدت موضوعی و هدف معین برخوردار باشد- روش اصلی و نخستین اوست. سپس میکوشد تا آیات را با ذوق خالص ادبی تفسیر و اهداف کلی مورد نظر آیات را بدون پرداختن به جزئیات بیان کند. وی همچنین از نقل اسرائیلیات و روایات مجعول و ضعیف و آوردن مسائل مورد اختلاف و علوم قدیم و جدیدی که ارتباطی به فهم معانی آیات ندارد، خودداری میورزد و پرداختن به این مسائل را ظلم به قرآن میداند. وی در این مورد میگوید: «من از سادگی پیروان و طرفداران متعصب قرآن تعجب میکنم که میکوشند آنچه را از قرآن نیست به آن اضافه کنند و معانیی را بر آن بار کنند که مقصد قرآن نیست و جزئیات علوم طب و شیمی و نجوم را از آن استخراج کنند. آنان گمان میکنند با این کار به عظمت و شکوه آن میافزایند؛ حال آنکه قرآن خود، کتاب کامل و جامعی است و موضوع آن از همه این علوم عظیمتر و بزرگتر است؛ زیرا این انسان است که این دانشها را کشف میکند و از آنها بهره میبرد؛ بحث و آزمایش و مقایسه و تطبیق از خواص عقل انسان است و قرآن به ساختن این انسان و تربیت و پرورش شخصیت و وجدان و عقل و تفکر او میپردازد و همچنین به ساختن جامعهای انسانی میپردازد که به آدمی اجازه و امکان دهد تا از نیروهای نهفته در خود به بهترین وجهی استفاده کند». [1]
5. المیزان فی تفسیر القرآن
تألیف علّامه حکیم سید محمد حسین طباطبایی، از متفکران بینظیری که محصول حیات علمی اسلام در عصر کنونی است. وی در سال 1321 متولد و در سال 1402 در قم در گذشت. المیزان، تفسیری است جامع و در بردارنده مباحث نظری و تحلیلی؛ رنگی غالبا فلسفی دارد و مؤلف در آن- در کنار مباحث مرسوم تفسیری- به مسائلی پرداخته که نهضت جدید تفسیری در پی داشته است و بر اساس قرآن کریم و فهمی عمیق از متون حکمتآمیز آن و روحیهای هوشیار و اجتماعی، مسؤولیت دفاع از اسلام و