ابو عروة معمر بن راشد ازدی حدانی بصری (متوفای 153) پس از وفات حسن بصری به یمن مهاجرت کرد و همان جا ماند.
از بیشتر تابعان، حدیث نقل کرده است و بسیاری از بزرگان حدیث به ویژه صنعانیان از او روایت کرده‌اند. خود او می‌گوید: «در سن 14 سالگی برای کسب دانش خدمت قتاده حضور یافتم، هر چه را بر من می‌خواند فرامی‌گرفتم. اکنون نیز فراموش نکرده‌ام».
معمر، همواره از اقران خود پیشتر بود. همگان او را توثیق کرده‌اند.
عمرو بن علی درباره او می‌گوید: «از راستگوترین مردم بود». هنگامی که وارد یمن شد، مردم یمن برای آنکه او را پای‌بند آنجا سازند، همسری یمنی به ازدواج او درآوردند.
نسائی او را «ثقه و امین» خوانده است. احمد بن حنبل از عبد الرزاق شاگرد او، از عبد الملک بن جریج نقل می‌کند که گفت: بر شما باد تا از این مرد (معمر بن راشد) دست برندارید؛ زیرا در این زمان، کسی داناتر از وی باقی نمانده است.
ابن حبان او را فقیهی حافظ حدیث و با اتقان و اهل ورع توصیف نموده و