ابو عبد اللّه با ابو یزید، جابر بن یزید بن حارث بن عبد یغوث جعفی کوفی و عربی اصیل است. از عکرمه، عطاء، طاووس، خیثمه، مغیرة بن شبیل و گروهی دیگر روایت کرده است. راویان از وی، شعبه، ثوری، مسعر و دیگران بودند. او در سال 128 وفات یافت. ابن حجر میگوید: «ابو نعیم از ثوری نقل میکند که هر گاه جابر در موقع نقل حدیث بگوید: حدثنا و أخبرنا، روایت او صحیح است. ابن مهدی از سفیان نقل میکند: در مقام نقل حدیث، پرهیزگارتر از او ندیدهام. ابن علیّه از شعبه نقل میکند که: جابر در نقل حدیث صدوق است. یحیی بن ابی بکیر از شعبه نقل میکند که: هر گاه جابر بگوید: حدثنا و سمعت، از موثقترین مردم است. از زهیر بن معاویه نیز نقل شده است: وقتی میگفت: سمعت یا سألت، از راستگوترین مردم بود. وکیع میگوید: در هر چه خواستید شک کنید، ولی در اینکه جابر ثقه است شک روا مدارید» [2]. عادل نویهض میگوید: «جابر از تابعان و فقهای امامیه و از مردم کوفه است؛ روایات زیادی دارد. دانش وی از دین، فراوان است. برخی از حدیث شناسان بزرگ او را ستودهاند و برخی دیگر او را به اعتقاد به رجعت متهم کردهاند». جابر در کوفه وفات یافت. کتابی به نام «تفسیر القرآن» دارد. [3] زرکلی در کتاب «اعلام» از آن یاد کرده است. [4] شیخ طوسی او را از اصحاب امام باقر و امام صادق علیهما السّلام شمرده است. [5] سید حسن صدر درباره او گفته است: «جابر بن یزید جعفی از پیشوایان حدیث و
[1] معجم مصنفات القرآن الکریم، ج 2، ص 166، شماره 1004. [2] تهذیب التهذیب، ج 2، ص 47. [3] معجم المفسرین، ج 1، ص 124- 123. [4] زرکلی، الأعلام، ج 2، ص 93. [5] رجال شیخ طوسی، ص 111 و 163.
نام کتاب : تفسیر و مفسران نویسنده : معرفت، محمدهادی جلد : 1 صفحه : 384