نام کتاب : تفسیر و مفسران نویسنده : معرفت، محمدهادی جلد : 1 صفحه : 375
روایت میکند. از ام سلمه نیز به صورت مرسل روایت کرده است. از جمله کسانی که از او روایت میکنند، اعمش است. رجالیون عامه با آنکه ربیع را در تشیع افراطی دانستهاند، وی را توثیق کردهاند. عجلی میگوید: او صدوق است. نسائی میگوید: باکی در او نیست. ابن حبّان او را در زمره «ثقات» شمرده است. [1] شمس الدین محمد بن علی داوودی، ربیع بن انس را راوی تفسیر ابو العالیه میداند. [2] شمس الدین ذهبی میگوید: در کتابهای سنن چهارگانه، احادیث او را آوردهاند. [3]
26. حارث بن قیس جعفی کوفی
از اصحاب ابن مسعود بود و صحابه ابن مسعود شیفته او بودند. علی بن مدینی گفته است: «به همراه علی علیه السّلام کشته شد؛ و ابن حبّان او را در زمره ثقات آورده است» [4].
27. قتادة بن دعامه
ابو الخطاب سدوسی بصری؛ نابینا به دنیا آمد؛ از تابعان و از علمای بزرگ بود؛ فقیه مردم بصره و دانا به علم انساب و اشعار عرب بود. ابو عبیده گفته است: «جامعترین مردم بود؛ همه روزه گروهی بر درگاه خانهاش فرود میآمدند و درباره حادثه یا نسب یا شعری از او پرسش داشتند» [5]. حافظهای قوی داشت و آنچه را حفظ کرده و یا حتی یک بار بر او خوانده شده بود فراموش نمیکرد. علی بن مدینی میگوید: «دانش اهل بصره به یحیی بن ابی کثیر و قتاده منتهی گردید؛ همان گونه که دانش اهل کوفه به اسحاق و اعمش و علم مردم حجاز به ابن شهاب و عمرو بن دینار منتهی گردید» [6]. مطر بن ورّاق میگوید: «قتاده تا دم مرگ در پی دانشاندوزی بود» [7]. قتاده
[1] تهذیب التهذیب، ج 3، ص 239، شماره 461. تقریب التهذیب، ج 1، ص 243. الجرح و التعدیل، ج 3، ص 454. [2] در شرح حال ابو العالیه (تابعی شماره 29) خواهد آمد. ر. ک: طبقات المفسرین، ج 1، ص 173 در شرح حال ابو العالیه، شماره 170. [3] سیر اعلام النبلاء، ج 6، ص 170، شماره 79. [4] همان، ج 2، ص 154، شماره 266. [5] ابن خلکان، وفیات الأعیان، ج 4، ص 85، شماره 541. [6] همان، ج 6، ص 140، شماره 791. [7] تهذیب التهذیب، ج 8، ص 353، شماره 635. الجرح و التعدیل، ج 7، (ج 3، ق 2) ص 135- 133، شماره 756.
نام کتاب : تفسیر و مفسران نویسنده : معرفت، محمدهادی جلد : 1 صفحه : 375