نام کتاب : تفسیر و مفسران نویسنده : معرفت، محمدهادی جلد : 1 صفحه : 351
نیست که با سلف (در اینکه قدر و خیر و شر آن از خداست) مخالفت ورزد چه اینکه این مطلب نزد سلف تقریبا مورد اتفاق است- شهرستانی اضافه میکند:- مایه تعجب است که عبارت «الخیر و الشرّ کلّه من اللّه» را که در متن روایت آمده است بر بلا و عافیت، شدت و رخاء، مرض و شفا، مرگ و زندگی و دیگر افعال الهی حمل کنند، ولی بر خیر و شر و حسن و قبیح که هر دو از جهت اکتساب بندگان صادر میشود، حمل نگردد؛ و عدهای از معتزله نیز در مقالاتشان او را از اصحاب خود دانستهاند» [1]. حسن بصری درباره تفسیر نظریاتی معروف دارد؛ که مشهورترین روایات آن از طریق عمرو بن عبید معتزلی (متوفای 144) نقل شده است. ثعلبی در تفسیر «الکشف و البیان» از آن استفاده کرده است و بقایایی از آن در «تاریخ طبری» با همین سند موجود است: ابن حمید از سلمه از ابن اسحاق از عمرو بن عبید از حسن ... شوّاخ میگوید: «چنین به نظر میرسد که طبری نقلهای ابن اسحاق را- چنان که فؤاد سزگین گفته است- به کار میبرده است. مقدار زیادی از این تفسیر در لابهلای کتابهای تفسیری نیز به جای مانده است» [2]. او علاوه بر این- طبق گفته عادل نویهض- دو کتاب دیگر به نامهای «نزول القرآن» و «العدد فی القرآن» نیز دارد. [3]
10. علقمة بن قیس
کنیه او ابو شبل یا ابو شبیل نخعی کوفی است؛ عبد اللّه بن مسعود این کنیه را برای او انتخاب نمود؛ زیرا علقمه عقیم بود و دارای فرزند نشد. او در زمان حیات پیامبر صلّی اللّه علیه و آله دیده به جهان گشود. از امیر مؤمنان علیه السّلام، ابن مسعود- که استاد او بود- حذیفه، ابو درداء و سلمان نقل حدیث کرده است؛ و راویان از وی، پسر برادرش اسود بن یزید بن قیس، پسر خواهرش ابراهیم بن یزید نخعی، ابراهیم بن سوید نخعی، عامر شعبی و ابو وائل شقیق بن سلمه هستند. او در جنگ صفین در کنار امیر مؤمنان علیه السّلام بود؛ آن قدر جنگید که شمشیرش به
[1] شهرستانی، الملل و النحل، ج 1، ص 47. [2] معجم مصنفات القرآن الکریم، ج 2، ص 161، شماره 996. [3] معجم المفسرین، ج 1، ص 148. تاریخ التراث العربی، مجلد اول، ج 1، ص 72.
نام کتاب : تفسیر و مفسران نویسنده : معرفت، محمدهادی جلد : 1 صفحه : 351