ابو سعید حسن بن ابو الحسن یسار بصری؛ پدرش غلام زید بن ثابت انصاری بود که از اسیران میسان (شهرکی در پایین بصره) و مادرش خیره کنیز ام سلمه (همسر پیامبر) بود. حسن در خانه ام سلمه پرورش یافت و گفته شده است: احتمالا موقعی که مادر او حضور نداشته، ام سلمه به او شیر داده است. نیز گفته شده که او برده به دنیا آمد. وی به سال 22، دو سال مانده به پایان خلافت عمر، در مدینه دیده به جهان گشود. او در «وادی قری»- از نواحی مدینه بر سر راه شام که بین تیماء و خیبر واقع شده است- در آغاز ماه رجب سال 110 درگذشت. [3] حسن، مردی قوی اندام، خوش سیما، [4] زیرک و خوش گفتار بود؛ به گونه‌ای که او را در فصاحت و بیان به رؤبة بن عجاج تشبیه می‌کردند. [5] به تعبیر ابن سعد و دیگران دانشمندی جامع و فقیهی امین [6] و عابدی ناسک بود. [7]