سيد عبد الكريم بنوشته معاصرش ابن داود صاحب رجال در ماه شعبان ششصد و چهل و هشتم در حائر حسينى متولد و در شوال ششصد و نود و سيّم هجرت وفات يافت و ظاهر كلام ابن داود كه او را بكاظمى الخاتمة موصوف داشته و ما هم اشاره نموديم آنكه وفات او در كاظمين واقع و هم در آنجا مدفون است. در حوادث جامعه گويد كه جنازه او را بنجف اشرف نقل دادند، لكن بنوشته بعضى در حلّه مزارى است منسوب بهمين سيد عبد الكريم بن طاوس و نقل او از كاظمين به حلّه هم مستبعد است.

(ص 360 ت و 72 هب و 441 مس و 111 ج 1 مه و رجال)

ابن طاوس- على‌

- بن عبد الكريم فوق، مكنّى به ابو القاسم، ملقّب به رضى الدين، فاضلى است صدوق جليل القدر كه از پدر خود و از خواجه نصير طوسى روايت كرده و شهيد اوّل نيز بيك واسطه از او روايت نموده و بسال هفتصد و يكم هجرت در قيد حيات بوده است. (ص 441 مس و 361 ت)

ابن طاوس- على‌

- بن على بن موسى بن جعفر كه به ابو القاسم مكنّى و مانند پدر مذكور ذيل خود به رضى الدين ملقّب ميباشد عالمى است عامل صالح محدّث محقّق، مؤلف كتاب زوائد الفوائد فى اعمال السنة و الاداب المستحسنة، كه اغلب مطالب آن از كتاب اقبال پدرش مأخوذ است. سال وفات و مشخّص ديگرى بدست نيامد و اتحاد اسم و كنيه و لقب پدر و پسر در عرب متداول و شايع ميباشد اگرچه در عجم نوعا معمول نيست. (ص 73 هب و سطر 5 ص 396 ت)

ابن طاوس- على‌

- بن موسى بن جعفر كه به ابو القاسم و ابو الحسن و ابو موسى مكنّى به رضى الدين ملقّب به ابن طاوس معروف و گاهى به طاوسى و طاوس آل طاوس موصوف، نوه دخترى ابن ادريس، پسر نوه دخترى شيخ طوسى، برادر پدرى و مادرى سيد احمد ابن طاوس فوق الذكر و موافق آنچه ضمن عنوان سيد اشاره نموديم مراد از لفظ سيد در كتب زيارات و ادعيه با نبودن قرينه همين على بن موسى است از فحول و اعاظم علماى شيعه اماميّه ميباشد و عالمى است فقيه جليل القدر