بلاد اندلس ميباشد رفته و مرجع استفاده جمعى وافر شد، كتابى در ادويه مفرده و زيجى مختصر و رساله‌اى در عمل اسطرلاب تأليف كرد و سال وفاتش بدست نيامد.

(ص 72 ج 1 مر و 641 ج 1 س)

ابن الصفار- على بن يوسف بن صفار

- ماردينى، ملقّب به جلال الدين، معروف به ابن الصفار، از ادبا و شعراى اواسط قرن هفتم هجرت ميباشد كه در سال ششصد و پنجاه و هشتم كه ماردين مسخّر مغول گرديد او نيز در دست ايشان مقتول شد. كتابى بنام انيس الملوك تأليف كرده و از اشعار او است:

(ص 641 ج 1 س)

ابن الصفار- محمد بن صفار

- اندلسى، قرطبىّ الولادة و النشأة، ابو عبد اللّه الكنية، ابن الصفار الشّهرة، از مشاهير ادباى اندلس ميباشد، با وجود اينكه نابينا بوده در حساب دستى توانا داشته و در فاس و تونس و مراكش و مواضع ديگر تدريس ادبيّات ميكرده است. اخيرا ببغداد رفته و در سال ششصد و سى و نهم هجرى قمرى درگذشت و از اشعار او است:

(ص 641 ج 1 س)

ابن الصلاح- احمد

- بن محمد بن سرى، همدانىّ الاصل و الولادة، بغدادىّ النشأة، دمشقىّ الاقامة، ابو الفتوح الكنية، ابن الصلاح الشّهرة (كه پدرش لقب صلاح الدين داشته) از مهره و حذاق اطبّا و اكابر حكما و اساتيد علوم عربيّه ميباشد كه بسيار فصيح اللّسان و از معاصرين زمخشرى و قاضى ناصح الدين اره‌جانى و اوحد الدين انورى و نظائر ايشان بود، در اوائل جوانى ببغداد كه مركز علما و حكما بوده رفت و در حوزه درس ابو الحكم مغربى كه مدرّس فنون حكميّه و رئيس بيمارستان عسكريّه بوده تكميل مراتب علميّه نمود تا در منطق و هندسه و فنون حكمت و