موقع تسخير حلب وقوع يافته نگارش داده كه در حاشيه كامل ابن اثير چاپ شده است.

بعد از او پسر مذكور او محمد بن محمد هم كتاب نزهة النواظر فى روض المناظر را كه تاريخى است مبسوط و بمثابه شرح كتاب روض المناظر پدرش ميباشد تأليف داده است 3- السيرة النبويه و غير اينها كه در فقه و اصول و تفسير نيز تأليفى داشته و بسال هشتصد و پانزدهم يا هفدهم هجرى قمرى در شصت و شش يا هشت سالگى درگذشت.

(كف و ص 136 مط و غيره)

ابن الشخباء- حسن‌

- بن عبد الصمد در باب اوّل (القاب) بعنوان عسقلانى مذكور است.

ابن شداد- يوسف‌

- بن رافع بن تميم بن عتبة بن محمد بن عتاب، فقيه شافعى اسدى، موصلىّ الولادة، حلبىّ الاقامة و المدفن، ملقّب به بهاء الدين كه بجهت انتساب به شدّاد نامى از اجداد مادرى خود به ابن شداد معروف است نخست به ابو العز يا ابو العزيز مكنّى بود، اخيرا خودش به ابو المحاسن تبديل داد، از اكابر علماى شافعيّه قرن هفتم هجرت ميباشد كه در حال كودكى او پدرش فوت كرد، بهمين جهت نزد اخوال خود كه از بنى شداد بوده‌اند بزرگ شده و به ابن شداد شهرت يافت. در همان سنّ كودكى قرآن مجيد را حفظ كرده و قرائات سبعه را از ابو بكر يحيى بن سعدون قرطبى فراگرفت، فقه و حديث و تفسير را هم از اكابر وقت تكميل نمود، در عهد ملك ناصر صلاح الدين ايّوبى و پسرش ملك عزيز عماد الدين بقضاوت حلب منصوب گرديد، عاقبت در آنجا مقيم و يك دار الحديث در همانجا تأسيس كرده و تا آخر عمر در آنجا مشغول تدريس بود، مدارس و مؤسسات علميّه خيريّه بسيارى تعمير نمود، موافق آيين شافعى فتوى ميداد. در اواخر بناچار منزوى و بعلت كثرت سنّ، آثار خرافت در وى ظاهر و بسيار ضعيف و ناتوان شد، قدرت قيام و قعود و ديگر حركات ضروريّه را نداشت، واردين را نشناخته و اين شعر را مى‌خوانده است: