1- امير مبارز الدين بن مظفر 718 ه

2- شاه شجاع بن مبارز الدين 760 ه

3- سلطان زين العابدين بن شجاع 786 ه

4- شاه يحيى بن مظفر بن مبارز الدين 790 ه

5- شاه منصور بن مظفر بن مبارز الدين 790 ه

آل موسى- يا بنى موسى‌

- در اصطلاح فقها و علماى رجال، عمار بن موسى ساباطى و دو برادرش قيس و صباح و پسرش اسحق بن عمار ميباشند كه همه‌شان فطحى مذهب و از اصحاب حضرات ائمّه اطهار ع و يا بعضى از ايشان امامى است و شرح‌حال ايشان موكول بكتب مربوطه است.

آل موسى‌

در اصطلاح تاريخى و ارباب سير كه اغلب بعبارت بنى موسى مذكور دارند، عبارت از محمد و احمد و حسن پسران موسى بن شاكر بوده و حيل بنى موسى هم بديشان منسوب و بدان شهرت دارند. ايشان در تحصيل علوم پيشينيان و كتب قديمه همّتى بسزا بكار برده، رنجها كشيده و مردمانى براى پيدا كردن آنها ببلاد روم اعزام داشته‌اند، از نواحى دورودراز مترجم‌ها آورده و عجائب فنون حكمت را كه عمده آنها موسيقى و نجوم و هندسه و حركات و حيل ميباشد ياد گرفته‌اند و در فن حيل كتاب عجيبى كه بنوشته ابن خلّكان يك مجلّد بوده و از كتب نفيسه و ممتّعه ميباشد تأليف داده‌اند.

از جمله خدمات علمى ايشان كه از خصائص آنان بوده و كسى در دوره مقدسه اسلامى بدان موفق نشده مبرهن ساختن هشت هزار فرسخ بودن محيط كره ارض است كه هرفرسخى سه ميل و مجموعا بيست و چهار هزار ميل ميباشد. چنانكه بالفرض اگر سر طنابى را بر يك نقطه معينى از زمين نصب كرده و بدور زمينش بچرخانيم تا سر ديگر آن طناب از طرف ديگر زمين باز بهمان نقطه معينه برسد طول آن طناب بهمان مقدار مذكور خواهد شد. اگرچه رياضيّين سلف اين عمل را پيش از اسلام معمول داشته‌