7- جلال الدين بن قطب الدين 617 تا 628 ه

و با موت جلال الدين منقرض گرديدند. (ص 2065 ج 3 س)

آل دجيلى‌

طايفه بزرگى ميباشد از عرب كه در نجف مقيم بوده و فضلا و ادباى بسيارى از ايشان برخاسته است. نسبت ايشان بقبيله خزرج كه در قريه دجيل (بر وزن كميل) مابين بغداد و سامرا سكونت داشته‌اند موصول و مشهورترين كسى كه از اين طايفه خزرجيه ساكن نجف از قرن سيزدهم باين طرف نشأت يافته شيخ احمد بن عبد اللّه دجيلى است كه در عصر خود از شيوخ علم و ادب بوده و از اشعار او ميباشد كه بيكى از دوستان خود در مقام گله‌مندى نوشته است:

زمان ولادت و وفات و مشخّص ديگرى بدست نيامد. (ص 22 ج 10 عن)

آل ذو القدر- يا ذو القدرية

- دولتى است كوچك كه در سال هفتصد و هشتادم هجرت از طرف زين الدين قروجه ملقّب به ذو القدر تشكيل يافت، نه تن از ايشان در مرعش شام و نواحى تا نهصد و بيست و يكم حكومت كردند، آخرين ايشان علاء الدوله با برادر و چند پسرش از طرف سلطان سليم خان بن بايزيد ثانى نهمين سلطان عثمانى (918- 926 ه ق- ظيح- ظكو) مقتول و اراضى ايشان مسخّر آل عثمان شده و منقرض گرديدند. اسامى و تاريخ جلوس ايشان بشرح ذيل است:

1- ذو القدر زين الدين قره‌جه 780 ه

2- خليل بيگ بن زين الدين 787 ه

3- سولى بيگ بن زين الدين 788 ه

4- نصير الدين محمد بيگ بن خليل 800 ه

5- سليمان بيگ بن نصير الدين 846 ه