بنى كلب‌

يكى از دول صغيره ميباشد كه بسال دويست و سى و دويم هجرت در سچيليا باهتمام اسد نامى تشكيل يافته و در چهار صد و چهل و چهارم منقرض گرديده است. (ص 127 ج 3 فع)

بنى كلفه‌

يكى از قبائل عرب ميباشد كه ضمن عنوان كلفى از باب القاب تذكّر داده‌ايم.

بنى كمونه‌

يا بنى عبد اللّه يا آل كمونه موافق نقل معتمد از مجالس المؤمنين و غيره طايفه بزرگى ميباشد از سادات عراق عرب كه بشرافت حسب و نسب و كثرت عدّه و جماعت مشهور، از قديم الايام از نقباى كرام كوفه، نقابت و جلالت سادات عراق خصوصا كوفه بديشان اختصاص داشته و علما و فضلاى بسيارى از ايشان برخاسته است و در زمان سيد مرتضى نيز در بغداد و عراق عرب از اكابر نقبا بوده‌اند و اين خود دليلى متقن بر فضيلت و عظمت و صحت سيادت ايشان ميباشد.

مخفى نماند كه سادات بنى كمونه از نسل عبد اللّه رابع منتهى به عبد اللّه ثالث منتهى به عبد اللّه ثانى منتهى به عبد اللّه اوّل اعرج ابن الحسين الاصغر ابن الامام السجّاد ع بوده و عبد اللّه ثالث مذكور ممدوح متنبّى بوده است و قصيده مدحيه‌اش در اوّل ديوان متنبى موجود ميباشد. اين عبد اللّه بيست فرزند داشته كه از همه مردم مقدّم و تمامى نواحى كوفه در تحت نفوذ ايشان بوده بطورى كه مردم ميگفتند كه آسمان مخصوص خدا و زمين هم مخصوص بنى عبد اللّه است و همانا مرادشان همين عبد اللّه ثالث بوده و نسب او از هشت تن از فرزندان مذكورش باقى است.

اما عبد اللّه اوّل معروف به اعرج به علوّ مقام و عظمت‌شان مشهور و عايدات املاك و مزارع او سالى معادل هشتاد هزار دينار (طلاى مسكوك هيجده نخودى) بوده و تمامى آن را صرف ارباب حاجت از علويين و سادات مينموده است. در خراسان مورد احترامات ابو مسلم خراسانى معروف و تمامى اهالى آن نواحى بود و ظاهر كلام اعيان الشيعه آنكه منصب امارت و توليت تا اين زمان در خانواده بنى كمونه باقى است. ناگفته نماند كه‌