موكول بدان علم شريف است. (ص 182 ج 15 عن و غيره)

بنى ساسان- يا آل ساسان يا ساسانيان‌

- طبقه چهارمى و آخرين ملوك قديمه ايرانى است كه در سال دويست و بيست و ششم ميلادى بدستيارى اردشير بابكان پسر ساسان تأسيس يافت، بيست و هشت تن از ايشان در مدت چهار صد و بيست و شش سال با كمال استقلال حكومت كردند، نخست اصطخر فارس و اخيرا شهر مداين را پاى‌تخت قرار داده و شأن و شوكت و جاه و ثروت ايران در زمان ايشان بنهايت رسيده است. همچنانچه در هركشورى شخص اوّل كشور را بعنوانى معرفى (مثل خاقان و قيصر و شاه و مانند اينها) ايشان نيز شاه وقت را بعنوان خسرو معرفى مى‌كردند و همين است كه اعراب معرّبش كرده و كسرى گفته و در جمع آن اكاسره نامند.

پس از آنكه مداين را مقرّ حكومت قرار دادند بسيارى از كلمات سريانيها بجهت قرب و كثرت روابط بزبان اصلى ايشان كه پهلوى نام داشته مخلوط شد و هم‌چنين خط پهلوى ايشان نيز از خط سريانى مأخوذ شده و خط ميخى قديمى ايرانى كه معمول و متداول زمان كيانيان بوده متروك گرديد.

اسامى ملوك بنى ساسان و تاريخ ميلادى جلوس ايشان موافق جدول ذيل است:

1- اردشير بابكان 226 م‌

2- شاپور اول بن اردشير 238 م‌

3- هرمز اول بن شاپور 271 م‌

4- بهرام اول بن هرمز 273 م‌

5- بهرام ثانى بن بهرام 276 م‌

6- بهرام ثالث بن بهرام 293 م‌

7- نرسى بن بهرام 296 م‌

8- هرمز ثانى بن نرسى 303 م‌

9- شاپور ثانى ذو الاكتاف 310 م‌

10- اردشير ثانى 380 م‌

11- شاپور ثالث بن شاپور 384 م‌

12- بهرام رابع بن شاپور 390 م‌

13- يزدگرد اثيم بن بهرام 399 م‌

14- بهرام گور بن يزدگرد 420 م‌

15- يزدگرد ثانى بن بهرام 440 م‌

16- هرمز ثالث بن يزدگرد 457 م‌

17- فيروز بن يزدگرد 460 م‌

18- پلاش بن فيروز 484 م‌