خود او و پنج تن از خانواده او كه عبارت هستند از محمد بن زياد، ابراهيم بن زياد بن محمد، زياد اوّل ابن ابراهيم، اسحق بن زياد، زياد ثانى بن اسحق و ابراهيم ثانى تا سال چهار صد و سيّم يا هفتم هجرت حكمران آن سامان بوده‌اند، از آن‌رو كه آخرين ايشان ابراهيم ثانى در حال صغر بحكومت رسيد و در تمشيت امور كشورى قاصر بود بدينجهت حكومت زياديه منقرض گرديد.

(ص 2436 ج 4 س و 127 ج 3 س)

بنى زيار- يا آل زيار

- عنوان مشهورى يك سلسله از حكمرانان گيلان و طبرستان ميباشد و موافق آنچه از كتاب نامه خسروان جلال الدين ميرزا فرمانفرماى گيلان نقل است زيار از سرداران طبرستان بود، از درستكارى با مردمان آن سرزمين پس از چندى اولاد او را در آن كشور فرمانفرمائى بخشيدند، آغازشان در سال سيصد و شصت و دويم هجرت و شماره ايشان ده تن بوده و مدت يكصد و سى و دو سال موافق جدول ذيل حكومت كرده‌اند:

1- ماكان پور كاولى 362 ه

2- اسفار پور شيرويه 368 ه

3- مرداويج پور زيار 376 ه

4- ابو طاهر وشمگير پور زيار 383 ه

5- بهمنون پور وشمگير 387 ه

6- شمس المعالى قابوس پور وشمگير 396 ه

7- منوچهر پور قابوس 416 ه

8- دارا پور قابوس 441 ه

9- عنصر المعالى كيكاوس بن اسكندر بن قابوس 465 ه

10- گيلان‌شاه پسر كيكاوس 486 ه

آخرين ايشان گيلان‌شاه نيز هشت سال حكومت كرده و بعد از آن منقرض گرديدند و