الى منزلك و اسبلى عليك سترك و السّلام.

لكن هيچ‌كدام مؤثر نشد، اهتمام تمام كه در اسكات اين فتنه و اطفاى اين نايره كه سراپا بضرر و زيان اسلام است بكار ميبرده بى‌نتيجه گرديد و عاقبت كار بكارزار انجاميد.

زبير و طلحه و جمعى وافر از صحابه و مجموعا ده هزار نفر از طرفين مقتول شدند و امر مبارك علوى بدين دستور شرف صدور يافت كه چون عايشه حرم حضرت رسالت بوده و مقامش محترم است بايد دست كسى بدو نخورده و با شترش احضار نمايند لكن احضار بدين شكل ممكن نشد بالاخره از روى لاعلاجى شترش را پى كردند و خودش را با كجاوه‌اش در بصره در پيشگاه حضرت على ع احضار كردند و مورد اكرام و احترام آن حضرت شد و بمصاحبت برادرش محمد بن ابى بكر (كه قبلا در خدمت آن حضرت حاضر بوده) با چهل نفر از اكابر نسوان بصره مرفه الحال با كمال اجلال بمدينه عودت دادند و خود آن حضرت چند ميل و فرزندانش بمسافت يك‌روزه مشايعتش كردند. مروّت بين جوانمردى نگر غيرت تماشا كن.

با اينكه قضيه روشن و باصطلاح منطقى از قبيل: قضايا قياساتها معها ميباشد باز هم انسب دهان را بستن و خاموش نشستن، ديده را نديده انگاشتن، سرحقه مشاجره را بگذاشتن و قضاوت را در اين‌گونه موارد بعهده خود ارباب‌رجوع موكول داشتن است. ولادت عايشه بسال چهارم بعثت و وفاتش شب سه‌شنبه هفدهم رمضان پنجاه و هشتم يا ششم يا هفتم هجرت در زمان خلافت معاويه در مدينه واقع و ابو هريره صحابى كه نايب و قائم‌مقام مروان بن حكم والى وقت بوده بجنازه‌اش نماز خواند و در بقيع مدفون گرديد.

(نور الابصار و 1836 ج 3 و 3055 ج 4 س و 280 در منثور و 123 و 151 ج 2 خيرات و غيره)

يط- ام المؤمنين- عمره‌

- بنت معاويه كنديه است چنانچه در قاموس الاعلام گفته بروايتى بحضرت رسالت تزويج شد و آن حضرت پيش از ملاقات وفات يافت. در اعلام الورى نيز گويد عمره بنت يزيد بآن حضرت تزويج شد و بعد از ملاقات در بدنش برص ديد و نكاح را فسخ نمود و بقوم خودش برگردانيد و ظاهر بقرينه‌