بن موسى اوّلين كسى است از سادات رضويّه كه بسال دويست و پنجاه و ششم هجرت از كوفه بقم آمده و در نود و ششم همانجا درگذشته است.

(ص 625 ج 15 عن)

ام اسلم‌

از صحابيّات نسوان بوده و زمان حضرت سجّاد ع و فيض حضور آن حضرت را نيز درك كرده است. كتب بسيارى خوانده و بهمين جهت به قارية الكتب موصوف بود، چنانچه بجهت روايت او قضيه سنگ‌ريزه را (بشرحى كه در مدينة المعاجز سيد هاشم بحرانى نقل كرده) به صاحبة الحصاة معروف ميباشد.

نام او بدست نيامد و بمدلول همين روايت بسيار با جلالت و مورد عنايات خانواده عصمت ع بوده است و رجوع به ام غانم و ام الندى هم نمايند.

(فصل كنى از تنقيح المقال و ص 464 ج 13 عن)

ام الاسود اسلميه ام الاسود شيبانى‌

اولى از محدّثين عامّه و دويمى هم از محدّثين و روات حديث شيعه و خواهر زراة بن اعين شيبانى است.

ام ايمن- پركه‌

- بنت ثعلبة بن عمرو بن حصن بن مالك، دايه حضرت رسالت ص و آزادكرده آن حضرت و در شمار زنان صحابه معدود و جلالت قدر او آفتابى است. در اصل كنيزكى حبشيه و مملوك جناب عبد اللّه و يا آمنه بنت وهب بوده و ارثا بدان حضرت اختصاص يافته و در وظائف حضانت آن بزرگوار اصلا فروگذارى نكرده و اهتمام تمام بكار برده است. آن بزرگوار نيز عنايات و محبتهاى بسيارى درباره او مبذول مى‌داشت و بديدن او ميرفته و ميفرمودند: ام ايمن امى بعد امى تا آنكه بعد از ازدواج جناب خديجه آزادش كرد و عبيد بن حارث حزرجى تزويجش نمود و پسر ايمن نامى از وى بوجود آمد و به ام ايمن مشتهر گرديد. بعد از وفات عبيد هم با زيد بن حارثه از موالى خديجه ازدواج كرد و اسامه نيز از وى بوجود آمد اينك ايمن بن عبيد و اسامة بن زيد هردو نسبت بيكديگر برادر مادرى هستند. ام ايمن احاديثى از حضرت رسالت روايت و در هنگام رحلت آن حضرت بيش از اندازه گريه و زارى كرده‌