ام جندر يا ام حجدر نام از قوم‌وخويش خود تعشّق داشت، لكن پدر ام جندر او را بازدواج شخصى شامى درآورد، ابن مياده از اين جهت متألّم گرديده و اشعار دردناك بسيارى گفت كه از آنها است:

سال وفاتش نامعلوم و بصرى بر وزن كبرى از بلاد شام است.

(صع و ص 672 ج 1 س)

ابن ميثم- على بن اسمعيل‌

- ميثمى مصطلح رجال و موكول بدان علم است.

ابن ميثم- ميثم بن على بن ميثم‌

- بحرانى، ملقّب به كمال الدين و مفيد الدين و عالم ربانى (كه اين وصف در صورت نبودن قرينه منصرف بدو است) از اكابر علماى اماميّه قرن هفتم هجرت ميباشد كه فقيه محدّث فاضل اديب كامل حكيم متألّه فيلسوف متكلّم مدقّق جامع معقول و منقول، فقيه فلاسفه و فيلاسوف فقها بوده و در تمامى فنون عقليّه و علوم شرعيّه و اسرار عرفانيّه و تأدّب بآداب دينيّه گوى سبقت از ديگران ربوده است. خواجه نصير طوسى با آن‌همه عظمت آفاقى خود تبحّر او را در كلام و حكمت اذعان دارد و فيلاسوف اعظم مير صدر الدين شيرازى در حواشى شرح تجريد خود خصوصا در مباحث جواهر و اعراض از درر و جواهر تحقيقات عاليه‌اش التقاط نموده و مير سيّد شريف جرجانى با آن‌همه جلالت علمى كه دارد در اوائل فنّ بيان از شرح مفتاح سكاكى از انوار تدقيقات وى اقتباس نموده و خود را در سلك تلامذه او منسلك ميدارد.

بالجمله تبحّر و تمهّر وى در فنون معقول و منقول محل تصديق اكابر و فحول است بلكه كراماتى نيز بدو منسوب مى‌دارند. شيخ سليمان بن عبد اللّه بحرانى رساله موسوم به: السلافة البهية فى الترجمة الميثمية را در شرح‌حال او نوشته و برتر از همه تأليفات متنوعه و بالخصوص شرح نهج البلاغه او است كه در اثبات تبحّر و تفنّن و تفوّق او در تمامى فنون اسلاميّه و ادبيّه و حكميّه و اسرار عرفانيّه برهانى قاطع ميباشد.