ابن مسعود- عبيد اللّه بن مسعود

- بعنوان صدر الشريعة نگارش داده‌ايم.

ابن مسعود- محمد بن مسعود

- بعنوان عياشى نگارش داده‌ايم.

ابن مسكان- عبد اللّه بن مسكان‌

- از اكابر اصحاب حضرت صادق ع و موكول به رجال است.

ابن مسكويه- احمد بن محمد

- بن يعقوب مسكويه (بر وزن سيبويه) رازىّ الاصل، اصفهانىّ المسكن و المدفن، ابو علىّ الكنية، خازن اللّقب (كه در كلمات بعضى از اجلّه به حكيم الهى و معلم ثالث نيز ملقّب ميباشد) بتصريح معجم الادبا و آداب اللّغة العربيّه موافق آنچه از تتمة اليتيمه ثعالبى و عيون الانباء ابن ابى اصيبعه و بعضى ديگر نقل شده لفظ مسكويه لقب خود احمد است و در يكجا از قاموس الاعلام نيز بهمين عنوان مسكويه بشرح حال اجمالى وى پرداخته و بنابراين، او را ابن مسكويه گفتن صحيح نميباشد. لكن در روضات الجنّات و اعيان الشيعة و چندين جا از كشف الظّنون و ذريعه و هم‌چنين در ديباچه اخلاق ناصرى خواجه نام و نسب او را بدين روش نگارش داده‌اند: احمد بن محمد بن يعقوب بن مسكويه و در بعضى از موارد نسبت بجدّ كه بسيار متداول ميباشد احمد بن محمد بن مسكويه و در بعضى ديگر احمد بن مسكويه نوشته بلكه در بعضى از آنها معروف به ابن مسكويه بودن او را هم صريحا قيد كرده‌اند و در جايى ديگر از قاموس الاعلام نيز بعنوان ابو على بن مسكويه (احمد بن محمد) نوشته است.

نگارنده گويد اصلا منافاتى مابين اين دو عقيده نبوده و احمد را با اينكه معروف به ابن مسكويه بوده گاهى احمد مسكويه نيز گفته و بنام و لقب جدّش معرفى نمايند.

بارى ابن مسكويه از اعيان فلاسفه و حكما و مشاهير اطبّاى اسلامى اوائل قرن پنجم هجرت ميباشد كه با ابو ريحان بيرونى و ابن سينا و نظائر ايشان معاصر بود و علاوه بر مهارت بى‌نهايت كه در هردو قسمت علمى و عملى طبّ داشته در لغت و منطق و ادبيّات و فنون شعر و كتابت و رياضيّات و اقسام فلسفه و حكمت نظرى و عملى متبحّر و كثير الاطّلاع و در كتب سلف و لغات متروكه ايشان محيط بوده است.