ايشان ميباشد كه در بغداد و اصفهان و مكّه از اكابر و مشايخ وقت استماع حديث نموده و از مشايخ خطيب بغدادى است. خطيب او را بسيار تجليل كرده و با مخزن علم و فضل و ديانت بودنش ستوده و گويد (و العهدة عليه) كه قرآن را بهتر از همه بچندين روايت تلاوت مى‌نمود، در پنج سالگى حفظش كرده و كتاب الروضة تأليف او است و بسال چهار صد و چهل و ششم هجرت در اصفهان درگذشت.

(ص 144 ج 1 تاريخ بغداد و 207 ج 3 طبقات الشافعية)

ابن اللبان- محمد بن احمد بن عبد المؤمن‌

- شافعى اشعرى مصرى، ملقّب به شمس الدين، مكنّى به ابو عبد اللّه، معروف به ابن اللبان، از اكابر علما و فقها و محدّثين قرن هشتم مصر ميباشد كه در اكثر علوم متداوله خصوصا در علوم دينيّه يدى طولى داشته و از تأليفات او است:

1- ازالة الشبهات من الايات و الاحاديث المشتبهات 2- تربية الام 3- رد المتشابه الى المحكم كه در بيروت چاپ شده 4- متشابه القرآن كه همان ردّ المتشابه است. در سال هفتصد و چهل و نهم هجرى قمرى درگذشت و ظاهر كشف الظّنون آنكه لبان لقب پدرش بوده است. (كف و ص 661 ج 1 س و غيره)

ابن لبان- ورقاء بن اشعر

- بعنوان ابو الكلاب در باب دويم نگارش يافته است.

ابن اللبانة- محمد

- بن عيسى بن لبانه اندلسى لخمى، مكنّى به ابو بكر، معروف به ابن اللبانة، از ادبا و شعراى اندلس بوده و از تأليفات او است:

1- سقيط الدر و لقيط الزهر 2- مناقل الفتنة 3- نظم السلوك فى وعظ الملوك و در سال پانصد و هفتم هجرت درگذشت. (كف و ص 662 ج 1 س)

ابن اللبودى- محمد بن عبدان‌

- بن عبد الواحد بن اللبودى، طبيب حكيم دمشقى، مكنّى به ابو عبد اللّه، ملقّب به شمس الدين و نجم الدين، معروف به ابن اللبودى، از مشاهير اطبّاى قرن هفتم هجرت ميباشد كه علاوه بر مهارت طبّى در نجوم و فلسفه و فنون حكمت نيز متبحّر بود، براى تحصيل علم از موطن خود شام ببلاد