پس از آنكه اين قصيده را (كه ابن خلّكان چهارده بيت از آن را نقل كرده) نزد نصر فرو خواند او نيز مثل پدر هزار دينار بدو عنايت كرده و قسم ياد نمود كه و اللّه اگر بعوض جمله: سيخلفها نصر، سيضعفها نصر ميگفتى آن هزار را مضاعف كرده و چندين هزار ميدادم. نيز بعد از وفات پدر نصر قصيده‌اى مشعر بر تهنيت جلوس و تعزيت و تسليت پدرش گفته كه از ابيات آن است:

وفات ابن حيوس بسال چهار صد و هفتاد و سيّم هجرى قمرى در هشتاد سالگى در حلب واقع گرديده و ديوان بزرگى دارد. (كف و ص 619 ج 1 س و 114 ج 2 كا)

ابن خاتون‌[1]

ابن خاتون- شيخ ابراهيم‌

- بن حسن بن على بن احمد بن محمد بن على بن خاتون عاملى، از علماى اماميّه اواخر قرن يازدهم هجرت و مؤلف‌

[1]- ابن خاتون- عنوان مشهورى هريك از افراد خانواده آل خاتون (بنى خاتون) ميباشد كه از خانواده‌هاى علمى قديمى جبل عامل بلكه قديم‌ترين ايشان و با علم و فضل معروف هستند.

خاتون بنابر مشهور، نام جد عالى اين خانواده، از معاصرين محقق و علامه و از علما و زهاد عصر خود بوده است. در اعيان الشيعة گويد خاتون كلمه‌ايست پارسى بمعنى سيده و اميره و آن، نام يكى از دختران ملوك ايوبيه بوده كه پدرش در يكى از مسافرتهاى خود در قريه اميه از قراء جبل عامل كه در اين اواخر خراب و نزديكى قريه ارشاف ميباشد نزول كرد، تمامى طبقات مردم بديدن و زيارت وى رفتند مگر شوهر خاتون (كه بعد از اين قضيه شوهرش شد) اينك ملك كس فرستاده و از سبب نرفتنش استفسار نمود و منضجر بودن خودش را اظهار داشت پس بدين حديث شريف جواب داد: اذا رأيتم العلماء على ابواب الملوك فبئس العلماء و بئس الملوك و اذا رأيتم الملوك على ابواب العلماء فنعم الملوك و نعم العلماء. ملك در اثر اين جواب حقايق‌مآب، بچشم عظمتش نگريسته و دختر خود خاتون را بازدواجش درآورد، ذريه‌اش نيز بجهت انتساب به بنى خاتون (آل خاتون) شهرت يافتند. در اعيان الشيعة بعد از اين جمله گويد كه اين خبر در ميان اهل جبل عامل مشهور و مستفيض بوده و اكابر مورخين و علما، خلفا عن سلف نقل ميكنند. از اين خانواده آل خاتون علماى بسيارى در جبل عامل و عراق و هند و عجم و غيرها نشأت يافته و يكى از ايشان بوزارت بعضى از ملوك قطب شاهيه هند نايل گرديده است. علم و فضل در ايشان استمرار داشته تا در اين اواخر بحكم تطور زمان و اهل زمان پر گشته‌اند انتهى.

ما نيز بعضى از افراد اين خانواده را بحسب مساعدت وسائل موجوده تذكر ميدهيم.