مربوطه است. (ص 4190 ج 6 س و 19 ج 2 كا و 55 لس)

ابن الحورانى- نبا

- بن محمد بن محفوظ قرشى دمشقى، معروف به ابن الحورانى، مكنّى به ابو البيان، فقيه اديب لغوى شاعر ماهر عابد زاهد و ناظم منظومه صاد و ضاد ميباشد و در پانصد و پنجاه و يكم هجرت درگذشت.

(ص 213 ج 19 جم)

ابن حوط اللّه- عبد اللّه‌

- بن سليمان بن داود بن عبد الرحمن بن سليمان بن عمر بن حوط اللّه اندلسى، معروف به ابن حوط اللّه (بفتح ح)، مكنّى به ابو محمد، فقيه جليل اصولى اديب نحوى شاعر ماهر كاتب متّقى متديّن، از مشاهير علما و ادباى مغرب‌زمين و اكابر نويسندگان آن نواحى ميباشد كه با عقل و فضل معروف، نزد اكابر و ملوك محترم و مدتى با تمام درستكارى متصدى قضاوت قرطبه و مرسيه و اشبيليه بود. خط بسيار خوبى هم داشت و بجهت ممكن نبودن دست راست همواره با دست چپ مى‌نوشته و دست راست را زير لباس پنهان ميداشته است و كسى بسرّ آن واقف نبود. بسال ششصد و دوازدهم هجرت در شصت و سه سالگى در غرناطه درگذشت.

(ص 453 روضات الجنات)

ابن حوقل- محمد بن حوقل‌

- در باب اوّل (القاب) بعنوان نصيبى محمد مذكور است.

ابن حى- حسن بن محمد

- بن حسين بن حى، از رياضيّين قرن پنجم هجرى قرطبه ميباشد كه در نجوم و هيئت و اعداد و هندسه ماهر بود، بمصر و يمن مسافرت كرده و نزد امير يمن محترم و برسم سفارت از طرف او نزد قائم بامر اللّه بيست و ششمين خليفه عباسى (422- 467 ه ق- تكب- تسز) رفت. زيجى از مصنّفات او بوده و از اشعار او است: