(ص 22 ج 1 كا و 11 ج 1 مه و 29 ج 1 فع و 594 ج 1 س)

ابن ابى ذويب- اسمعيل بن عبد الرحمن‌

- در باب اوّل بعنوان سدى مذكور شده است و در اصطلاح رجالى محمد بن عبد الرحمن بن مغيره را نيز گويند.

ابن ابى رافع‌

در اصطلاح رجالى احمد بن ابراهيم ابن ابى رافع صيمرى است.

ابن ابى الربيع- احمد بن محمد بن ابى الربيع‌

- ملقّب به شهاب الدين، معروف به ابن ابى الربيع، از فلاسفه و افاضل قرن سيّم هجرت ميباشد كه در كلمات بعضى از اجلّه به علامه موصوف بوده و كتاب سلوك المالك فى تدبير الممالك را براى هشتمين خليفه عباسى معتصم بن هارون الرشيد (218- 227 ه ق- ريح- ركز) تأليف داده و در قاهره بطبع رسيده است. سال وفاتش بدست نيامد و در آداب اللّغة العربيّة از وضع كتاب و اسلوب آن‌كه بشكل مشجر بوده و حاكى از روش فكرى مؤلف و نضج علم در زمان او ميباشد و همچنين از لقب شهاب الدين كه از القاب و اسامى متداوله در قرون اخيره است استظهار نموده كه صاحب ترجمه از رجال قرن هفتم بوده و كتاب مذكور را هم براى مستعصم عباسى (متوفى بسال 656 ه ق- خنو) تأليف داده و بعد از زمان مؤلف، لفظ مستعصم به معتصم تحريف يافته است. (كف و ص 214 ج 2 ع و غيره)

ابن ابى الربيع- عبيد اللّه يا عبد اللّه‌

- بن احمد بن عبيد اللّه بن محمد بن عبد اللّه بن ابى الربيع قرشى اموى عثمانى، اشبيلى، مكنّى به ابو الحسين كه گاهى ابو الربيع را من باب نسبت بجدّ كه بسيار متداول است پدر احمد مذكور مينويسند.

بهرحال صاحب ترجمه قارى نحوى بلكه در زمان خود پيشواى نحويّين بود و آن علم شريف را از شلوبين اخذ نموده و از تأليفات او است:

1- شرح ايضاح ابو على 2- شرح جمل 3- شرح كتاب سيبويه 4- ملخص القوانين تماما در نحو. وى در سال ششصد و هشتاد و هشتم هجرت در هشتاد و نه سالگى درگذشت.

(كف و ص 465 روضات الجنات)