ابو هاشم‌[1]

ابو هاشم- اسمعيل بن محمد

- در باب اول بعنوان سيد حميرى نگارش يافته است.

ابو هاشم- داود بن قاسم‌

- بن اسحق بن عبد اللّه بن جعفر طيّار ابن ابيطالب، عالم عابد زاهد عاقل متّقى كثير الرواية، بجهت انتساب بجدّ امجدش جناب جعفر به ابو هاشم جعفرى مشتهر، فيض حضور پنج امام معصوم عليهم السلام را از حضرت رضا ع تا حضرت ولى عصر عجل اللّه فرجه درك كرده و نزد ايشان محترم و موثق و محل اعتماد بوده و از ايشان روايت نموده است. بالخصوص در امامت حضرت امام على النقى ع روايات بسيارى از وى منقول ميباشد و خودش گويد هروقتيكه شرفياب حضور مبارك عسكريّين ع شدم دليل متقنى بر امامت ايشان ديدم. در اوائل غيبت صغرى از سفراى مسلّم السفاره ناحيه مقدّسه هم بوده است و در سال دويست و شصت و يكم هجرت عازم جنّت گرديد. (كتب رجاليه و ص 43 هب)

ابو هاشم- صوفى، كوفى،

شامى الولادة و النشأة، از اكابر عرفاى اوائل قرن دويم هجرت ميباشد كه در اواخر بنى اميّه و اوائل بنى عباس بزهد و تقوى معروف، مرجع استفاده بسيارى از اعلام و نخستين كسى است كه در دوره اسلام به صوفى مشتهر گرديده است بلكه بنوشته بعضى، اولين مخترع علم تصوف ميباشد.

سفيان ثورى سابق الذكر (متوفى بسال 160 ه ق- قس) درباره وى اعتقادى كامل داشته و گويد كه ابو هاشم حافظ شريعت و طريقت بود، مادام كه او را نديدم معنى صوفى را ندانستم كه چه بوده است. سال وفات ابو هاشم بدست نيامد.

(سطر 5 ص 347 ت و 158 ج 3 و 729 ج 2 مه)

ابو هاشم- عبد السلام بن محمد

- در باب اوّل بعنوان جبائى نگارش يافته است.

[1]- ابو هاشم- در اصطلاح رجالى جعفر بن محمد بن ابراهيم و داود بن قاسم بن اسحق و بعضى ديگر است.