اصفهانى فوق خواند و تأليفات طريفه دارد:

1- تنبيهات دليل الانسداد و در آن موافق جد عالى خود (صاحب حاشيه) و عم عالى خود (صاحب فصول) حجيت ظن طريقى را ثابت كرده است 2- ذخائر المجتهدين فى شرح كتاب معالم الدين فى فقه آل طه و يس 3- سمط اللآل فى الموضع و الاستعمال 4- السيف الصنيع لرقاب منكرى علم البديع 5- نقد فلسفة داروين و دحض شبهات المبطلين 6- وقاية الاذهان و غير اينها و از اين جمله، اوّلى و سومى و آخرى در اصفهان و پنجمى نيز در بغداد چاپ شده است و از اشعار حقائق شعار صاحب ترجمه است:

صاحب ترجمه بسال هزار و سيصد و شصت و دويم هجرى قمرى در موطن خود اصفهان در هفتاد و پنج سالگى وفات يافت.

(مرقومه خود صاحب ترجمه و اطلاعات متفرقه)

ابو المحارب- حنين بن سهل‌

- در باب سوم بعنوان ابن سهل خواهد آمد.

ابو المحاسن- سيد احمد بن فضل اللّه‌

- در باب اوّل ضمن عنوان ضياء الدين فضل اللّه مذكور است.

ابو المحاسن- حسين بن حسن‌

- در باب اوّل (القاب) بعنوان جرجانى حسين ذكر شده است.

ابو المحاسن- عبد الواحد بن اسمعيل‌

- در باب اوّل بعنوان رويانى مذكور شده است.

ابو المحاسن- محمد بن سعد بن محمد

- نخجوانى، مكنّى به ابو المحاسن، از ادبا و شعراى قرن هشتم هجرت ميباشد. كتاب بدرة المعانى فى ترجمة اللآلى كه شرح لآلى منثوره حضرت امير المؤمنين ع (كلمات قصار) ميباشد از آثار قلمى نظمى او است كه در سال هفتصد و سى و دويم نظمش كرده و بسال هزار و دويست‌