باب «ى»

يارى- ميرزا محمد حسين‌

- از شعراى اوائل قرن سيزدهم ميباشد كه كريم الطبّع و خوش‌فطرت بود، در اواخر عمر از موطن خود اصفهان مهاجرت كرده و در بلده كاظمين اقامت گزيد، تا بسال هزار و دويست و پانزدهم در آن ارض اقدس وفات يافت و از او است:

(انجمن خاقان)

يازجى‌[1]

يازجى- شيخ ابراهيم بن شيخ ناصيف‌

- يازجى، از افاضل اوائل قرن حاضر چهاردهم هجرى و بيستم ميلادى ميباشد كه نخست قرآن و علوم عربيّه را از پدرش خواند، فقه حنفى را هم از شيخ محيى الدين يافى تكميل، در نوسالگى قرآن مجيد را حفظ و پيش از سن كبر در ميان ابناى زمان مشار بالبنان بود. لغات فرانسوى و انگليسى را متقن كرد، در لغت آلمانى نيز حظّى وافر داشت، در لغات ساميه خصوصا عبرانى و سريانى نيز متبحّر و كتابى هم در صرف و نحو و لغت عبرانى تأليف كرده است. در علوم فلك و ابعاد و اجرام و فلسفه طبيعى شوقى مفرط داشت، علاوه‌

[1]- يازجى- ظاهرا منسوب به يازج ميباشد ولى در جايى شخصى يا موضعى موسوم بدين اسم يازج بنظر اين نگارنده نرسيده كه مصحح اين نسبت باشد. دور نيست معرب كلمه يازيچى باشد كه بتركى كاتب و نويسنده را گويند. در قاموس الاعلام نيز محمد بيجان معروف بابن الكاتب مؤلف كتاب مغارب الزمان را بعنوان يازيچى اوغلى مذكور داشته و باز هم محتاج بتحقيق است.