چه مى‌گوئى ابو حنيفه گفت حلال است گفت زنان خود را امر كن كه در دكاكين نشسته و نبيذفروشى كنند و براى تو كسب مال و معيشت نمايند و غير اينها و بسيارى از آنها در فهرست ابن النديم مذكور است. از تأليفات او است: الاحتجاج فى امامة على ع و افعل لا تفعل و امامت و الجمل و الرد على المعتزلة فى امامة المفضول و مجالس ابى حنيفة و غيرها.

سال وفاتش بدست نيامد.

(خاتمه و ص 250 ف و 192 هب و 71 لس و كتب رجاليه)

مؤيد- محمد بن على‌

- ابو سعيد الكنية، آلوسى الولادة، دجيلىّ المنشأ، بغدادىّ المسكن، مؤيد الشّهرة، از مشاهير شعراى قرن ششم هجرى عرب ميباشد كه نخست در زمان مسترشد باللّه عباسى (512- 529 ه ق- ثيب- ثكط) بسمت چاوشى داخل خدمت شد، اخيرا در خدمت سلطان مسعود بن ملكشاه سلجوقى (529- 547 ه ق- ثكط- ثمز) از ملوك ايرانى داخل گرديده و غزليّات و مدايح و هجويّات بسيارى گفت و بسبب هجويّه‌اى كه در حق مقتفى لامر اللّه سى و يكمين خليفه عبّاسى (530- 555 ه ق- ثل- ثنه) گفته بوده ده سال حبس شد و بسال پانصد و پنجاه و پنجم هجرت در موقع جلوس مستنجد باللّه از زندان خلاص گرديد و در اثر تاريكى زندان چشمهايش كم‌نور شده بود تا اينكه بموصل رفته و در سال پانصد و پنجاه و هفتم در آنجا وفات يافت و از اشعار او است:

(ص 4494 ج 6 س)

مؤيد الدولة- اسامة بن مرشد

- در باب كنى بعنوان ابن منقذ خواهد آمد.

مؤيد الدولة- بوية بن ركن الدولة حسن‌

- از حكام ديالمه بوده و در خاتمه باب كنى تحت عنوان آل بويه اشاره خواهد بود.

مؤيد الدين- بن برمك بن مبارك‌

- عرضى يا عروضى دمشقى، از اكابر دانشمندان قرن هفتم هجرت ميباشد كه در حكمت و فلسفه بهره‌اى بسزا