و از اشعار او است:

تا در مدح حضرت رسالت ص گويد:

وفات هدايت در سال هزار و دويست و هشتاد و هفتم يا هشتم هجرى قمرى واقع شد و بملاحظه تاريخ مذكور فوق تأليف مجمع الفصحا در وفاتش هم تاريخ دويمى مذكور را كه از منتظم ناصرى نيز نقل شده تأييد مينمايد.

(ص 581 ج 2 مع و 627 ض و متفرقات ذريعة و غيره)

هذلى‌[1]

هذلى- خويلد بن خالد

- بعنوان ابو ذويب در باب كنى خواهد آمد.

هذلى- عبيد اللّه بن عبد اللّه‌

- تحت عنوان فقهاء سبعه مذكور داشتيم.

هر- شيخ قاسم‌

- حايرى، اديب شاعر ماهر از شعراى قرن سيزدهم عرب ميباشد كه به هرّ (با كسر و تشديد) معروف، خانواده‌اش نيز در كربلا تا حال به آل هرّ مشهور، با صاحب جواهر و شيخ مرتضى انصارى و نظائر

[1]- هذلى- در اصطلاح رجالى لقب اسامة بن عمير، جارود بن ابى سبرة، حمزة بن ربعى و بعضى ديگر ميباشد و منسوب به قبيله‌ايست از عرب كه به هذيل بن مدركة بن الياس بن مضر قريشى منسوب و خانواده او هستند كه بنى هذيل گويند و در نسبت بآن هذلى و هذيلى (ضم اول و فتح ثانى) هردو مستعمل است.