قاف نيز از همان كتاب گويد: القصيدة الوترية فى مدح خير البرية از ابو بكر بن عبد الكريم (احمد خل) حلبى شافعى (متوفى بسال 858 ه ق- ضنح) است، اين كلام صريح ميباشد در اينكه قصيده وتريه دوتا بوده و ناظم آنها نيز غير از همديگر و زمانشان نيز مغاير است.

(كف و ص 1909 مط)

واعظ- محمد بن احمد

- در باب كنى بعنوان ابن سمعون خواهد آمد.

واعظ- محمد بن صبح‌

- در باب كنى بعنوان ابن السماك خواهد آمد.

واعظ- محمد بن فتح اللّه‌

- قزوينى، ملقّب به رفيع الدين و گاهى به ملا رفيع الدين و يا ملا رفيع هم موصوف، از علماى اماميّه قرن يازدهم هجرى، عالمى بوده فاضل اديب كامل شاعر ماهر، در اشعار خود متخلّص به واعظ و بشهادت بعضى از فقرات تأليف منيف او ابواب الجنان در علم معقول نيز حظّى وافر داشت. در انشاى نظمى و نثرى هم كم‌نظير و در وعظ و خطابه بى‌نظير بوده است.

بالجملة واعظ قزوينى بفنون كمالات صورى و معنوى آراسته، از اخلاق رذيله پيراسته، از شاگردان ملا خليل قزوينى سابق الذكر و مؤلف كتاب ابواب الجنان معروف است كه بارها در ايران و هند چاپ، در اخلاق و موعظه بى‌نظير و يك ديوان شعر هفت هزار بيتى هم داشته و از او است:

وفات واعظ قزوينى بسال هزار و هشتاد و نهم هجرى قمرى واقع گرديد. مخفى نماند واعظ تصميم داده بود كه كتاب مذكور ابواب الجنان را بعدد درهاى بهشتى بهشت باب كند و براى هربابى يك مجلّد تأليف نمايد و بهمين جهت آن را ابواب الجنان نام كرد و در تعقيب مرام مذكور خود مجلّد اوّل آنرا كه بجمله بهترين مقالى آغاز شده در عهد