مولانازاده- احمد بن ركن الدين‌

- ابى يزيد بن محمد سرابى حنفى، ملقّب به شهاب الدين، معروف به مولانازاده، از اكابر علماى حنفيّه، در معانى و فقه حنفى و دقائق عربيّه، مقدّم، در نظم و نثر نيز دستى توانا داشت، در كمتر از بيست سالگى تدريس ميكرد، بهرجا كه ميرفت محض پاس مراتب فضلى او مورد احترام و تجليل اهالى ميشد. اخيرا بمسلك تصوف گراييد و بسال هفتصد و نود و يكم هجرت در اثر حسد بعضى از رقبا كه نوعا در اين صنف در حكم غريزه ثانوى ميباشد مسموما درگذشت. (سطر 35 ص 99 روضات الجنات)

مولوى- ملا عباس‌

- از افاضل عهد شاه سليمان صفوى و از معاصرين علّامه مجلسى (متوفى بسال 1111 ه ق- غقيا) بوده و از تأليفات او است:

1- انوار سليمانيه كه در سال هزار و صد و يكم هجرت بنام شاه معظّم تأليف و حاوى تمامى احتجاجات و مناظراتى است كه حضرت رسالت ص و ائمّه اطهار ع و علماى ابرار با مخالفين عقائد حقّه اسلاميّه نموده‌اند و يك نسخه خطّى آن بشماره 1818 در كتابخانه مدرسه سپهسالار جديد طهران موجود است 2- الفوائد الاصولية السليمانية كه بسال هزار و هشتاد و چهارم هجرت در اثبات حقّانيّت فرقه اثنى عشرى و فرقه ناجيه بودن شيعه اماميّه ايضا بنام شاه معظّم تأليف داده است و سال وفاتش بدست نيامد.

(ص 429 ج 2 ذريعة)

مولوى- سيد على اكبر

- عالم فاضل عابد زاهد فقيه قارى شاعر، متخلّص به مولوى، از افاضل اوائل قرن حاضر چهاردهم هجرى شيراز ميباشد كه بالخصوص در علم تجويد و قرائت قرآن مجيد در درجه كمال بود، در سال هزار و سيصد و هفتم هجرت در شيراز وفات يافت، در تكيه حافظيّه مدفون شد و از اشعار او بدست نيامد.

(ص 439 عم)

مولوى معنوى- محمد بن بهاء الدين محمد

- بلخىّ الاصل و المولد و المنشاء، رومىّ قونيوىّ الموطن و المدفن، ملقّب به جلال الدين، معروف به مولوى معنوى و ملاى رومى و مولاناى رومى حكيمى است عارف باهر شاعر ماهر، از