باب «و»

وائلى وابشى‌

اولى لقب رجالى محمد بن اسحق، دويمى بحر بن عدى، يشر بن ميمون، خضيب بن عبد الرحمن و بعضى ديگر و موكول بدان علم شريف است.

واحد- ملا رجبعلى‌

- تبريزى، از مشاهير فضلا و عرفاى عهد شاه عباس اوّل صفوى (995- 1037 ه ق- ظصه- غلز) ميباشد، شاه نسبت باو اظهار اخلاص و ارادت مينمود، در فضل و كمال وحيد زمانه، در وجد و حال مسلّم يگانه و بيگانه و مؤلف رساله كليد بهشت بوده و از اشعار او است:

در هزار و هشتم هجرى قمرى درگذشت. (ص 409 رياض العارفين)

واحد العين- ملا اسمعيل بن ملا سميع‌

- اصفهانى، معروف به واحد العين، از اكابر علماى معقول اواخر قرن سيزدهم هجرت و از تلامذه ملا على نورى سابق الذكر بوده و از تأليفات او است:

1- حاشيه اسفار ملاصدرا 2- حاشيه شوارق ملا عبد الرزاق لاهيجى 3- حاشيه مشاعر ملا صدرا 4- شرح عرشيه ملا صدرا. وفات او در سال هزار و دويست و هفتاد و هفتم هجرى قمرى واقع گرديد. (متفرقات ذريعه و غيره)

واحدى- على بن احمد

- بن محمد بن على بن متويه متوى نيشابورى، نحوى مفسّر متبحّر، معروف به واحدى مكنّى به ابو الحسن، از مشاهير ادبا و مفسّرين، در نحو و تفسير وحيد عصر و فريد دهر خود بود. آن علم شريف را