نام کتاب : ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب نویسنده : مدرس تبریزی، محمدعلی جلد : 6 صفحه : 274
نياز- محمد رضا پسر محمد هاشم
- ذهبى شيرازى، شاعرى بوده نيكوسيرت و خوشاخلاق، با تواضع و اخلاق حميده معروف، با رضا قلى خان هدايت آتى الذكر معاشرت داشت، در سال هزار و دويست و بيست و چهارم يا سى و چهارم هجرى قمرى درگذشته و از او است:
ز يك خشت و گل آخر خانه كردند
چرا آن كعبه اين بتخانه كردند
از دير و حرم باشدشان روى بمقصد
زاهد ز رهى پير خرابات ز راهى
چون خضر رهى نيست در اين باديه بايد
ناچار بدنبال صداى جرس افتاد
آواز ز هردو است ولى فرق بسى هست
با ناله جانسوز نى آهنگ جرس را
(ص 500 ج 2 مع و 597 رياض العارفين)
نيازى- ميرزا احمد پسر ميرزا سيد مرتضى
- مرعشى، بنوشته قاموس الاعلام و بعضى ديگر، از شعراى نامى ايرانى، داماد و خواهرزاده شاه طهماسب ثانى (1142- 1145 ه ق- غقمب- غقمه) و پدرش سيد مرتضى نيز وزير و داماد شاه سلطان حسين پدر شاه طهماسب مزبور بود. ميرزا احمد در سال يك هزار و يكصد و هشتاد و هفت يا هشت هجرى قمرى وفات يافت. در انجمن خاقان گويد:
چون شمار سال تاريخش ز آذر خواستم
زد رقم مونس بود با احمد احمد در بهشت- 1188
و از اشعار او است:
دل اهل ديارى خوش كه دارد چون تو يارى خوش
كه از يك يار خوش گردد دل اهل ديارى خوش
بود بردن وصال و باختن جان تا چه پيش آيد
كه در پيش است ما را با حريفى خوش قمارى خوش
نام کتاب : ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب نویسنده : مدرس تبریزی، محمدعلی جلد : 6 صفحه : 274