او در سلك حاضرين حوزه شيخ مرتضى انصارى منسلك و از انوار علميّه آن دو عالم ربّانى استناره نمود تا بمقامى بس عالى رسيد. در حال حيات شيخ انصارى و بعد از وفات او نيز مدتى در آن ارض اقدس تدريس ميكرد تا در سال هزار و دويست و هشتاد و نهم هجرت بزيارت حضرت ثامن الائمّة ع مشرّف شد و در مراجعت بطهران وارد گرديد و باصرار جمعى از اكابر در آنجا اقامت گزيد، در حدود دوازده سال در مدرسه مروى آن بلده كه از آثار حاج محمد حسين خان مروى ميباشد تدريس كرده و مرجع استفاده افاضل بود تا در نهم ربيع الثانى هزار و سيصد و چهارم هجرى قمرى در همان بلده برحمت ايزدى نايل، جنازه‌اش ببلده طيّبه قم نقل و در صحن جديد حضرت معصومه در اوّل حجره سمت چپ كسى كه از باب شرقى آن صحن شريف وارد گردد مدفون شد، يك فقره حاشيه رسائل شيخ انصارى از تأليفات او است. فرزند والاگهرش حاج شيخ محمد نهاوندى نيز در مراتب علميّه و اخلاق فاضله طاق، از اكابر علماى معاصر و در اوائل همين سال جارى هزار و سيصد و هفتاد و يكم هجرى قمرى در طهران وفات يافت. دو فقره تفسير مبسوط عربى و فارسى كه مجموعا به نفحات الرحمن موسوم و در چهار مجلّد بزرگ در طهران چاپ سنگى شده بيادگار گذاشت. (ذريعه و اطلاعات متفرقه)

نهاوندى- ملا على بن ملا فتح اللّه‌

- نهاوندى نجفى، عالمى است ربّانى، محقّق مدقّق فقيه اصولى رجالى اديب نحوى لغوى، از فحول و ابرار علماى اماميّه اوائل قرن حاضر چهاردهم هجرى كه بحرى بوده زخّار، مرجع تقليد جمعى وافر از شيعه، از اكابر تلامذه شيخ مرتضى انصارى و ميرزا ابو القاسم كلانترى سابق الذكر، فضل او مسلم يگانه و بيگانه، بالخصوص در اصول مؤسّس و در پاره‌اى نظريّات عميقه متفرّد و متخصّص بوده و در آن علم شريف سليقه مخصوصى داشت، اشتغال بهمين علم اصول معمولى متعارفى را كه متداول اواخر است تجويز نميكرد و ميفرمود كه اين فن مفنى روزگار و مبطل اعمار است. قرنهاى بسيارى كه اصلا اين رويّه نبوده فقاهت كريمه روزبروز ميافزوده حاشا كه شارع مقدّس بدين اطنابات كه لاشك مانع از