و اجلّاى فقها و محدّثين اماميّه اوائل قرن حاضر چهاردهم هجرت ميباشد كه خواهرزاده و داماد حاج ميرزا حسين نورى صاحب مستدرك سابق الذكر و از تلامذه ميرزاى مجدد سالف الترجمة و سالها حاضر درس او بود و تقريرات درسى او را بقيد تحرير آورده است. بعد از تكميل تحصيلات علميّه بايران مراجعت كرد، سالها در طهران حامل لواى رياست مذهبى بود، تمامى اوقات او در ترويج احكام دينيّه تدريسا و تأليفا مصروف و مصدر خدمات دينيّه بسيارى بود تا در اوائل مشروطيّت در سيزدهم رجب هزار و سيصد و بيست و هفتم هجرى در طهران مصلوب، جنازه‌اش ببلده طيّبه قم نقل و در صحن بزرگ حضرت معصومه دفن گرديد. مقبره‌اش در آنجا معروف است و آقاى ميرزا لطفعلى صدر الافاضل (كه شرح حالش را بعنوان نصيرى مذكور داشتيم) در تاريخ وفاتش موافق مذاق خود گفته است:

عكس حاج شيخ فضل اللّه نورى- 23 عكس حاج شيخ فضل اللّه نورى در حال مصلوبيت- 24