اماميّه اوائل قرن حاضر چهاردهم هجرت و از تلامذه حاج ميرزا حبيب اللّه رشتى سابق الذكر و حاج ميرزا محمد حسن شيرازى سالف الترجمة بوده و از تأليفات او است:

1- اصول الفقه 2- كفاية الموحدين فى اصول الدين در سه مجلد 3- وسيلة المعاد فى شرح نجاة العباد و اين هردو در طهران چاپ شده و حاكى از تبحّر مؤلف ميباشند و در اوّل شعبان هزار و سيصد و بيست و يكم هجرى قمرى در كاظمين وفات يافت.

(ص 253 ج 12 عن و 203 ج 2 ذريعه و غيره)

نورى- حاج ميرزا بهاء الدين‌

- معروف به فاضل نورى، ابن حاج ميرزا جواد نورى ابن حاج ملا محمد على نورى اصفهانى، از اكابر علماى اصفهان، جامع معقول و منقول، در اخلاق فاضله طاق و در مسجد محلّه دروازه نو اصفهان كه آثار خيريّه باقيه دينيّه والد معظّمش بوده و در شمار مساجد عظيمه آن شهر ميباشد اقامه جماعت مينمود تمامى اوقات شريفه او در تصفيه باطن و تهذيب اخلاق مصروف ميشد و مسالك سير و سلوك را سالك و در فنون شعرى نيز ماهر بود، به فاضل تخلّص مينموده و از او است كه در حال طواف كعبه بالبديهة گفته است:

اشعارش مدوّن نبوده بلكه متفرّق است و اخيرا قسمتى از آنها را فرزند ارجمندش آقاى نصير الدين نورى معروف به خواجوى (من باب شكرانه حقوق پدرى كه با شكر حضرت پروردگارى توأما فرض و شرف ذكر يافته- ان اشكر لى و لوالديك- سوره لقمان) عكس حاج ميرزا بهاء الدين نورى- 22