بسال هزار و صد و هفتاد و دويم هجرت در دمشق واقع گرديد.

(ص 1808 مط و غيره)

موجد- سراج الدين على خان‌

- از شعراى فرس و در اصل از قصبه موهان از توابع شهر لكهنوى هند بود، پس قاضى القضاة كلكته شد و بعضى از كتب فقه را از عربى بپارسى ترجمه نموده و از او است:

در سال هزار و دويست و سى و هشتم هجرت درگذشت.

(ص 4460 ج 6 س)

موجد همدانى‌

از شعراى فارس قرن يازدهم هجرت بوده كه بهندوستان رفته و برفاهيّت زيسته و از اشعار او است:

در سال هزار و بيست و چهارم هجرت درگذشت. (ص 4460 ج 6 س)

موجى‌

شاعرى است بدخشانى كه ديوان شعرى شش‌هزار بيتى بنام يوسف و زليخا داشته و در سال نهصد و هفتاد و نهم هجرى قمرى در شهر اكره از بلاد هند درگذشته و شعر و اسم و مشخّص ديگرى بدست نيامد.

(ص 4461 ج 6 س)

مؤدب‌

لقب رجالى عبد اللّه بن حسن، على بن حسين، قتيبه اعشى، محمد بن جعفر، محمد بن عبد المؤمن، موسى بن محمد و بعضى ديگر است.

مؤذن- احمد بن عبد الملك‌

- بن على بن احمد عبد الصمد نيشابورى، مكنّى به ابو صالح، معروف به مؤذن، مفسّر صوفى فقيه محدّث عامى حافظ و متولّى اوقاف محدّثين بوده و در مناره مدرسه بيهقيّه نيشابور فقط بقصد قربت اذان ميگفته است و از آثار قلمى او تاريخ مرو ميباشد و در نهم رمضان چهارصد و هفتادم هجرت در هشتاد و دو سالگى درگذشت. (ص 224 ج 3 معجم الادبا)