سال وفات ميرزا محمد طاهر بدست نيامد و در سال هزار و نود و نهم هجرت در قيد حيات بوده و چنانچه اشاره شد ظاهرا اوائل قرن دوازدهم را نيز ديده است. قبر او در نصرآباد، در مقبره كوچكى معروف به مقبره ميرزاها، جنب سردر مدرسه كه در اين اواخر فقط آثارى از آن باقى است واقع و آن مقبره در دهليز خانقاه شيخ ابو القاسم نصرآبادى مذكور فوق است.

مخفى نماند كه نام پدر ميرزا محمد طاهر بدست نيامد، لكن جدّ پدرى او ميرزا صالح در كمال قابليّت و همّت بود، بجهت ناسازگارى روزگار بهندوستان رفته و در عهد جهانگير شاه تيمورى (1015- 1037 ه ق- غيه- غلز) كمال اعتبار داشت و هم در آنجا ازدواج كرده و فرزندانى برآورد كه از آن جمله ميرزا صادق ميباشد كه بعنوان مينا شرح حالش نگارش يافته است و ميرزا صالح در اوائل سلطنت شاه جهان بن جهانگير (1037- 1068 ه- غلز- غسح) وفات يافته و طبعش موزون بوده و از او است:

(ص 487 تذكره نصرآبادى)

نصرى‌

لقب رجالى اسمعيل بن يسار، حارث بن مغيرة، داود بن فرقد، مسكين بن عبد العزيز، محمد بن سليمان و بعضى ديگر بوده و