بديم- ميرزا زكى‌

- مشهدىّ الاصل، اصفهانىّ المنشأ، نجفىّ الوفاة، از شعراى ايرانى عهد شاه سلطان حسين صفوى بوده و بدو انتساب داشته و اخيرا بنادر شاه افشار منتسب گرديد و از سطوت او در خوف و هراس بود تا در محاصره بغداد بزيارت نجف رفت و در سال هزار و صد و پنجاه و دويم هجرت در آن ارض اقدس وفات يافت و از اشعار او است:

(ص 4571 ج 6 س)

نراقى‌[1]

نراقى- حاج ملا احمد بن حاج ملا مهدى‌

- يا محمد مهدى بن ابى ذر، نراقىّ الاصل، كاشانىّ المسكن، از فحول علماى دين و اكابر مجتهدين شيعه ميباشد كه فقيه اصولى محدّث رجالى نجومى رياضى معقولى منقولى، استاد ماهر و شاعر متمهّر، زاهد متّقى، در اوصاف حميده و اخلاق فاضله طاق و مشهور، مجمع كمالات صورى و معنوى و علاوه بر علوم متداوله عقليّه و نقليّه در بسيارى از علوم ديگر نيز مهارتى بسزا داشت، شيخ مرتضى انصارى و حاج سيد محمد شفيع جابلقى و بسيارى از اجلّاى وقت از تلامذه‌اش بوده و از وى از پدرش و سيد بحر العلوم و شيخ جعفر كاشف الغطا روايت كرده و بواسطه پدر از شيخ يوسف بحرانى از ملا محمد رفيع گيلانى از ملا محمد باقر مجلسى روايت مينمايند. قسمت عمده تحصيلات نراقى در حوزه والد ماجدش بوده و مقدارى هم از اكابر علماى عراق تحصيل نمود تا آنكه حوزه درس خودش داير و مرجع‌

[1]- نراقى- بفتح اول منسوب است به قريه نراق از توابع كاشان در ده فرسخى آن.