مقام شيخ الاسلامى، در فقه و كلام و حكمت متبحّر و قوى الحافظة بوده و از تأليفات او است:

1- تحريم صلوة الجمعة فى زمان الغيبة 2- الفوائد الكلامية در مسائل كلام و حكمت كه بچهل هزار بيت مشتمل است و در موقع تأليف آن از كثرت حفظى كه داشته بهيچ كتابى مراجعه نكرده و فقط اخبار مربوط بامامت را در مبحث خود از مدارك آنها نقل كرده است 3- الفيروزجة الطوسية فى شرح الدرة الغروية كه دره بحر العلوم است و در سال هزار و يكصد و چهل و هشتم هجرى قمرى وفات يافت. (ص 469 ج 5 عن)

نايينى يا ناينى‌[1]

نايينى- حاج ميرزا حسين‌

- نايينىّ الاصل، نجفىّ المسكن، از فحول علما و فقهاى عصر حاضر ما ميباشد كه بكثرت تحقيق و زيادت تدقيق و فصاحت و حسن خط و كتابت معروف و از تلامذه سيد محمد مدرّس عهد ميرزاى شيرازى حاج ميرزا محمد حسن سابق الذكر و در بسيارى از بلاد اسلاميّه مرجع تقليد شيعه بود. علاوه بر رساله عمليّه، كتاب تنبيه الامة و تنزيه الملة فى لزوم مشروطية الدولة المنتخبة لتقليل الظلم على افراد الامة نيز از آثار قلمى او ميباشد كه در اوائل نهضت ملّى مشروطيّت ايران بفارسى تأليفش داده و در سال هزار و سيصد و بيست و هفتم هجرت چاپ و آخوند خراسانى ملا محمد كاظم و حاج شيخ عبد اللّه مازندرانى سابق الذكر و بعضى از اجلّاى ديگر نيز تقريظاتى بر آن نوشته‌اند. وفات نايينى بسال هزار و سيصد و پنجاه و پنجم هجرت واقع گرديد.

(ص 96 ج 2 عه و اطلاعات متفرقه)

نايينى- ميرزا رفيع الدين محمد بن حيدر

- طباطبائى، از متبحّرين علماى اماميّه اواخر قرن يازدهم هجرت ميباشد كه فقيه اصولى حكيم عكس حاج ميرزا حسين نايينى- 14

[1]- نايينى يا ناينى- منسوب به بلده‌ايست معروف از مضافات اصفهان.