جواهر و صاحب ضوابط گرديد تا آنكه در اثر مساعى جميله در لغت و فقه و اصول و حديث و رجال و تفسير و اكثر علوم متداوله متبحّر و عاقبت بتهران مراجعت نمود و مرجع استفاده اكابر و مشغول انجام وظائف دينيّه شد و از تأليفات او است:

1- الاستصحاب 2- الاوامر 3- ايضاح المشتبهات فى تفسير الكلمات المشكلة القرآنية 4- البيع 5- تحقيق الدلائل فى شرح تلخيص المسائل خود كنى 6- تلخيص المسائل 7- توضيح المقال فى علم الدراية و الرجال كه با كتاب منتهى المقال ابو على رجالى در تهران چاپ شده است 8- الصلوة 9- الطهارة 10- القضاء و الشهادات كه در تهران چاپ سنگى شده است و غير اينها. وفات او صبح پنجشنبه بيست و هفتم محرّم سال هزار و سيصد و ششم هجرى قمرى در تهران واقع گرديد و در بين الحرمين، در جوار حضرت عبد العظيم ع در همانجا كه مدفن ناصر الدين شاه قاجار هم هست مدفون شد. ميرزا حيدر على مجد الادباى متخلّص بثريّا در تاريخ وفاتش گفته است:

(ص 101 ج 1 عه و 138 و 226 مآثر و آثار)

كواشى- احمد بن يوسف بن حسن بن رافع‌

- كواشى موصلى، فقيه مفسّر شافعى، ملقّب به موفق الدين، از مشاهير علماى شافعيّه ميباشد كه در تفسير و قرائت و علوم عربيّه بر ديگران مقدّم، در زهد و صلاح و صدق نيّت بى‌نظير، بهيچ كدام از اكابر وقت اعتنائى نداشته و چيزى از ايشان قبول نميكرد، و از عكس حاج ملا على كنى- 13