كمال الدين- الهى، حسين بن خواجه شرف الدين‌

- بعنوان الهى نگارش يافته است.

كمال الدين- جعفر بن ثعلب‌

- بعنوان ادفوى نگارش يافته است.

كمال الدين- حسين‌

- اصفهانى معروف به ضميرى از مشاهير شعراى ايرانى شاه تهماسب صفوى (930- 984 ه ق) ميباشد و شش منظومه بنام اسكندرنامه و بهار و خزان و جنة الاخيار و ليلى و مجنون و ناز و نياز و وامق و عذرا داشته و در سال نهصد و هفتاد و سيّم هجرت درگذشته و از او است:

(ص 2980 ج 4 س)

كمال الدين- حسين بن خواجه شرف الدين‌

- بعنوان الهى نگارش يافته است.

كمال الدين- حسين بن على‌

- بعنوان كاشفى نگارش داديم.

كمال الدين- حسين هراتى‌

- از مشاهير خطّاطين ايرانى ميباشد و با وجود اينكه اعور و يك‌چشم بوده تمامى خطوط شش‌گانه نسخ، نستعليق، ثلث، رقاع، تعليق و بالخصوص نستعليق را بسيار خوب مينوشت، در تلاوت قرآن نيز بى‌نظير بود و بسال نهصد و هفتاد و چهارم هجرت در مشهد مقدس رضوى ع درگذشت.

(ص 3884 ج 5 س)

كمال الدين- خجندى، شيخ مسعود

- بعنوان شيخ كمال مذكور داشته‌ايم.

كمال الدين- دده خليفه‌

- بعنوان قره‌دده مذكور افتاد.

كمال الدين- زياد

- بعنوان كمال اصفهانى زياد مذكور شد.

كمال الدين- شاه فتح اللّه‌

- شيرازى بهمين عنوان شاه فتح اللّه نگارش يافته است.

كمال الدين- عبد الرحمن بن محمد بن ابراهيم‌

- در باب كنى اولى بعنوان ابن العتايقى و دويمى هم بعنوان ابن الانبارى خواهند آمد.

كمال الدين- عبد الرحمن بن محمد بن ابى الوفا

- در باب كنى اولى بعنوان ابن العتايقى و دويمى هم بعنوان ابن الانبارى خواهند آمد.