كراع النمل- على بن حسن‌

- بعنوان دوسى- على نگارش يافته است.

كرام-

لقب رجالى عبد الكريم بن عمرو خثعمى و رجوع بكراميّه هم شود.

كرامات- سيد محمد تقى بن مير مؤمن‌

- حسينى قزوينى، معروف به كرامات، از علماى اماميّه قرن سيزدهم هجرت ميباشد و از آثار قلمى او حاشيه رياض المسائل بوده و در هزار و دويست و هفتادم هجرت وفات يافت.

(ص 100 ج 6 ذريعة)

كراميه‌

بنوشته بروجردى، عنوان مشهورى يكى از فرق باطله ميباشد كه بعبد الكريم بن عمرو ملقّب بكرام منسوب بوده و معتقد هستند بر اينكه معبود، جوهرى است كه در بالاى عرش استقرار يافته يا خود بمحمد بن كرام نامى منسوب هستند. در مجمع البحرين هم گويد كرام (با فتح و تشديد) لقب پدر ابو عبد اللّه محمد بن عبد اللّه از مشبّهه مذهب بوده و گويد كه خدا جوهر بوده و بر عرش استقرار يافته و فرقه كراميّه نيز بدو منتسب ميباشند.

كرباسى- حاج ابراهيم‌

- يا محمد ابراهيم بن محمد حسن خراسانى كاخى، اصفهانىّ المولد و المسكن و المدفن، معروف به كرباسى، عالمى است عامل ربّانى، از فحول علما و متبحّرين فقهاى اماميّه قرن سيزدهم هجرت كه فقيه اصولى عابد زاهد قانع كثير الاحتياط، ركن الشيعة، قطب الشريعة، مصدر حكم و آثار، مركز دائره فضلاى نامدار، در عبادت بسيار خضوع و خشوع و حضور قلب داشت و با آنهمه عزّت و مناعت و قدرت و استطاعت كه داشته قدم از جاده قناعت كه گنجى است بى‌نهايت و تمام زينت اهل علم و علماى دينيّه است كنار نگذاشت. از كثرت ورع و زهد و تقوى بمرافعات و محاكمات مردم مباشرت نميكرد و عكس حاج محمد ابراهيم كرباسى- 7