كرده و باصفهان رفت، با نصرآبادى مذكور ملاقات نموده و هم در آنجا وفات يافت و او را ملا مفرد نيز مى‌گفته‌اند و از او است:

اسم و سال وفات هيچكدام بدست نيامد.

(ص 322 و 367 تذكره نصرآبادى)

مفسر-

لقب رجالى احمد بن اصبهبذ و محمد بن قاسم است.

مفوضه-

بصيغه اسم فاعل از باب تفعيل، در اصطلاح علما و متكلّمين، بچندين معنى اطلاق مى‌نمايند: 1- طائفه‌ايست معتقد بر اينكه خداوند عالم بعد از خلقت حضرت محمد ص تمامى امورات كون را بدان حضرت و يا بعقيده بعضى از اينان بحضرت على ع مفوض داشت و بزعم برخى بساير ائمّه ع نيز تفويض نموده و خلّاق دنيا و مافيها ايشان هستند. 2- معتقد بودن بر اينكه فقط امور دينيّه و حلال و حرام را بدان بزرگواران موكول داشته كه بدون وحى الهى با رأى خودشان هرچه بخواهند بكنند و بگويند. 3- اعتقاد كردن باينكه خداوند امورات تأديب و سياست و حكومت و ولايت مردم را بدان بزرگواران تسليم و تفويض نموده است. 4- اعتقاد باينكه بيان احكام دينيّه و علوم متنوعه را بديشان مفوض داشته كه بحسب اقتضاى موقع و صلاح وقت موافق حكم واقعى الهى (نه با رأى خودشان) بمردم تعليم و تلقين كنند و يا در صورت اقتضا سكوت ورزند و غير اينها از معانى ديگر كه در كلمات اجلّا براى مفوّضه مذكور و بسط مراتب موجب اطناب و خارج از وضع كتاب است.

مفيد اول-

همان مفيد محمد بن محمد بن نعمان مذكور ذيل است.

مفيد ثانى- شيخ حسن بن شيخ طوسى‌

- ذيلا در ضمن شرح حال مفيد اوّل مذكور است.