رسيد، بصحبت مشايخ طريقت رغبت نموده و در اثر مواظبت فكر و ذكر و تصفيه و تزكيه، رتبه عالى يافت، بمشتاقعلى شاه دست ارادت داده و بلقب مظفر على شاه ملقّب و بمظفّر معروف گرديد. پس از آنكه پير مذكور او بسال هزار و دويست و ششم هجرت در كرمان مقتول شد ديوانى بنام وى مرتّب نمود. بمناسبت اينكه حالات وى شبيه حالات مولوى رومى بوده يعنى هردو، شاعر عالم فاضل، و مرشد و پير هردو امّى و بى‌سواد و مقتول و هريكى، ديوانى بنام مرشد خود مرتّب نموده است محقّقين كرمان او را مولوى ثانى و مولوى كرمانى گفته و نظير مولوى رومى‌اش دانند.

از آثار قلمى و نتايج فكر او است:

1- بحر الاسرار يا سبع المثانى كه منظومه‌ايست فارسى، در حقائق و دقائق معارف، و شرح حديث حقيقت كميل بن زياد نخعى را نيز حاوى ميباشد 2- خلاصة العلوم 3- كبريت احمر در آداب فكر و ذكر 4- مجمع البحار در تفسير 5- شرح بحر الاسرار مذكور 6- مشتاقيه و آن ديوانى است كه بعد از قتل مرشدش مشتاقعلى شاه بنام وى انشا كرده چنانچه ديوان معروف بشمس تبريزى را (كه مرشد مولوى رومى بوده) بعد از وفات او، مولوى بنام وى نظم كرده است و از اشعار مظفّر است:

نيز از مثنوى بحر الاسرار مذكور فوق او است: